Met borduren gaat het bij mij net als met breien en haken, ik
begin eraan en stop er weer mee. Toch heb ik heel veel jaren geleden een
tafelkleed geborduurd en daar ben ik heel erg trots op en gebruik hem
regelmatig, vooral als we gasten hebben in de hoop dat ze zeggen: “O, wat een
mooi kleed, zelf geborduurd”?
Mijn trots |
Op het moment dat zij naar Schotland vertrok om een tijd in
Aberdeen te gaan studeren moest er van alles worden meegenomen, ook spullen om
een beetje tegenwicht te hebben naast het studeren. Voor vertrek dus op naar de
handwerkwinkel om stof en borduurzijde voor een tafelkleed te kopen. Ze kon
bijna niet wachten om te beginnen, zowel met studeren als borduren. Ze hoopte
dat het kleed klaar zou zijn als haar studietijd in Schotland erop zou zitten. Het is zeker allemaal 25 jaar geleden en met de studie van onze dochter is het uitstekend gegaan, maar
het kleed?
Het onafgemaakte kleed is op het moment dat ze een baan kreeg en verhuisde naar Rotterdam bij ons achtergebleven met de boodschap dat ik mij er wel op mocht uitleven, de lap was toch te groot.
Ik ben er enthousiast aan begonnen na eerst de fantasietjes van onze dochter te hebben uitgehaald. Ik vond in een tijdschrift een patroon van een kastrandje met kruissteekjes.
Het onafgemaakte kleed is op het moment dat ze een baan kreeg en verhuisde naar Rotterdam bij ons achtergebleven met de boodschap dat ik mij er wel op mocht uitleven, de lap was toch te groot.
Ik ben er enthousiast aan begonnen na eerst de fantasietjes van onze dochter te hebben uitgehaald. Ik vond in een tijdschrift een patroon van een kastrandje met kruissteekjes.
Na een paar jaar had ik het kleed voor de helft klaar en de andere helft ligt
nog steeds te wachten op mijn “vaardige handwerkhand”. Ik heb begrepen dat we
nog heel lang in de coronacrisis zitten dus misschien is het wel een goed idee
om het kleed af te maken. Hopelijk is de crisis eerder voorbij dan dat het
kleed af is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten