Ik schreef in mijn laatste blogpostje over de eerste aardbeien die ik kon oogsten, maar helaas het waren de eerste en de laatste. Door een uitslaande brand in het appartement boven ons is door het vele blusschuim en water dat de brandweer gebruikte mijn “oogst” verloren gegaan. Maandagavond om ongeveer half negen was de bovenbuurvrouw in slaap gevallen met een brandende sigaret in haar hand met het gevolg dat haar bank ging branden en de rest van het meubilair er snel achteraan ging.
Op het moment dat de brand uitbrak zaten wij naar een spannende detective te kijken waar de hulpdiensten met alle toeters en bellen over het scherm gingen. Aan de sirenes kwam maar geen eind en we vonden dat wel een beetje vreemd omdat de hulpdiensten in de film al ter plaatse waren. Alle sirenes die we hoorden bevonden zich niet meer op ons tv-scherm maar rondom ons gebouw en dat hadden we niet eens zo snel door. We hoorden een enorme herrie in het appartement boven ons en in een mum van tijd hadden we op de ramen van de woonkamer een sneeuwlawine aan blusschuim en bij de voordeur dikke zwarte rookwolken. Een brandweerman bonsde op de deur en riep dat we zo gauw mogelijk naar buiten moesten en dan is het zaak om heel snel poes Julia op te pakken en (met één beweging) in de vervoerbak te zetten, schoenen aan, tas pakken, deuren en ramen dicht en de stekker uit het ventilatiesysteem trekken, en dat alles voor mijn gevoel binnen een paar minuten.
Daar sta je dan met al je buren en de poes op
het parkeerterrein te kijken naar de verrichtingen van de brandweer, politie en
de ambulances.
Gelukkig is door het snelle optreden van de brandweer erger voorkomen. Er werd na elf minuten flink opgeschaald. Er stonden vier tankspuitwagens, een hoogwerker en het brandweercorps van Lelystad was gealarmeerd voor assistentie. Dankzij deze opschaling is het vuur niet overgeslagen naar de omliggende appartementen. Later op de avond konden we na een controle op giftige stoffen (die niet aanwezig waren) weer naar binnen. Zo te zien was er geen waterschade bij ons binnen en ook de rooklucht viel mee. Goed ventileren was de boodschap en de volgende ochtend was er bij ons in huis van een rooklucht nauwelijks meer iets te bespeuren.
Het appartement boven ons is volledig
uitgebrand en de bewoners van de het appartement daar boven kunnen nog steeds
niet in hun huis. Ook de daarboven gelegen appartementen hebben veel schade
binnen en buiten. Ik kan wel zeggen dat wij er het beste vanaf zijn gekomen. Wij moeten
ons plafond in de gaten houden er kan nog water door de kieren komen, het
schijnt dat er enorm veel water bij het brandende pand naar binnen is gespoten.
Gisteren is er een bedrijf geweest om de geblakerde
gevel, de ramen en de balkons weer roetvrij te maken. We moesten alle planten van het
balkon verwijderen omdat het bedrijf werkte met chemische middelen. Daarna
konden de planten weer worden terug gezet en de meeste hebben het gelukkig overleefd
maar geen aardbeien meer in de yoghurt, geen muntthee en de kruiden zijn nu
alleen maar mooi om naar te kijken.
De bovenbuurvrouw had rook ingeademd maar is gelukkig
weer uit het ziekenhuis ontslagen. De week die achter ons ligt was nogal
hectisch, we hebben heel veel buren gesproken, ook spraken we met mensen die we
nog nooit hadden gezien en het was een komen en gaan van nieuwsgierigen die wel
eens wilden zien hoe een zwartgeblakerd appartement met dicht getimmerde ramen
eruitziet. Nu is het weer een beetje rustig en kunnen we de draad weer
oppakken. Het was behoorlijk schrikken en de meeste bewoners zijn met de schrik
vrijgekomen en materiele schade, ach dat is te vervangen.
