Hortensia's

De zwaluw

Zwaluwen zijn razendsnelle vogeltjes en mijn geduld werd dan ook behoorlijk op de proef gesteld bij mijn pogingen om een zwaluw te fotograferen. Elke keer als ik dacht dit is de "foto", was het vogeltje weer gevlogen. Toch is het gelukt om het beestje in mijn lens te vangen.

Zwaluwen behoren tot de trekvogels en komen overal op de wereld voor, behalve in de poolgebieden.

Zwaluwen (Hirundinidae) zijn zangvogels en kwetteren er de hele dag lustig op los, zelfs als ze vliegen. Niet alleen kwetteren ze tijdens het vliegen, ook vangen ze hun voedsel dat vooral uit insecten bestaat. 

Broeden doen ze meestal in gebieden met een gematigd klimaat maar als daar niet genoeg insecten meer zijn om te eten trekken ze door naar warmere streken. Ook zijn er soorten die niet trekken, zij verblijven het hele jaar in tropische gebieden.

Veel soorten zwaluwen leggen drie keer per jaar 1 -8 eieren in nesten die ze "gemetseld" hebben van klei en bevestigd aan rotswanden of  gebouwen. Ook zijn er soorten die een soort nestgangen graven aan de kant van een rivier.

In Europa zie je de boomzwaluw, huiszwaluw, oeverzwaluw, roodstuitzwaluw en de rotszwaluw.

Artemisia Gentileschi

Zelfportret Artemisia Gentileschi

Artemisia Gentileschi was de eerste vrouw die in 1616 werd ingeschreven aan de Accademia dell 'Arte Disegno te Florence. Zij volgde daar een volledige schildersopleiding.

Deze opleiding was niet haar eerste kennismaking met de schilderkunst, zij was opgeleid door haar vader Orazio Gentileschi (1563-1639) in zijn eigen atelier. Artemisia  was in goede handen bij haar vader, hij was een leerling van Caravaggio (1571-1619) en het is in de schilderijen van vader en dochter duidelijk te zien wie hun voorbeeld was.

Artemisia werd geboren in 1593 in Rome als oudste kind in het gezin, na haar kwamen nog drie broertjes. Hun moeder overleed toen Artemisia nog maar twaalf was en de kinderen waren daarom meestal bij hun vader in het schildersatelier.

Orazio Gentileschi zag al gauw dat zijn dochter kunstzinnig was aangelegd, hij besteedde daarom meer aandacht aan zijn dochter dan aan zijn zonen omdat hij zag dat ze meer talent had dan haar broertjes.

De luitspeelster
(Orazio Gentileschi)

Het was in die tijd niet gebruikelijk dat een meisje een opleiding ging volgen aan de kunstacademie en dat was dan ook de reden dat Orazio Gentileschi zelf de opleiding van zijn dochter voor zijn rekening nam. Ze schilderde in die tijd al grote historiestukken en dat was voor een vrouw nogal uitzonderlijk. Vrouwelijke schilders mochten nl geen naaktmodellen bestuderen om de menselijke anatomie te kunnen beheersen in hun werk.
Artemisia maakte veelvuldig gebruik van de chiaroscurotechnieken (clair-obscur) waar Caravaggio grote bekendheid mee kreeg.

Susanna en de grijsaards
(Artemisia Gentileschi)

De vader van Artemisia was niet altijd in zijn atelier aanwezig, hij had veel opdrachten buitenshuis om fresco's te maken. Hij vroeg zijn collega Agostino Tassi (1578-1644) om tijdens zijn afwezigheid Artemisia les te geven en ook een beetje op haar te letten. Tassi beperkte zich niet alleen tot het opleiden van Artemisia, hij verkrachtte haar ook. Tassi beloofde Artemisia om met haar te trouwen maar dat kon echter niet doorgaan omdat hij al getrouwd was.

In die tijd moest een verkrachtte vrouw haar onschuld aantonen en men ging ervan uit dat de vrouw, in dit geval Artrmisia, de verkrachting zelf had uitgelokt en schuldig was. Artemisia's vader liet het er niet bij zitten, hij wilde haar naam zuiveren en liet het tot een rechtszaak komen. Uit bewaard gebleven archiefstukken is gebleken dat Artemisia hard is aangepakt, ze moest vernederende gynaecologische onderzoeken ondergaan en ook werden haar vingers gebroken zodat ze lange tijd niet meer kon schilderen. De rechtszaak duurde zeven jaar maar schuld bekennen deed ze niet. Tassi is wel schuldig bevonden maar heeft zijn straf niet uitgezeten.

Artemisia wilde haar leven weer op pakken en haar vader is op zoek gegaan naar een echtgenoot voor haar buiten de stad Rome. Ze trouwde met de Florentijnse kunstenaar Pierantonio Stiattesi. Het echtpaar verhuisde in 1614 naar Florence en Artemisia begon weer te schilderen. In 1616 werd zij toegelaten aan de Accademia dell 'Arte Disegno. Zij was succesvol en werkte o.a. voor de familie 'd Medici en ze ging om met verschillende wetenschappers.

Artemisia en Pierantonio kregen vijf kinderen maar hun huwelijk was geen succes en ze gingen uit elkaar. Artemisia probeerde haar werk zelf te verkopen, want ze wilde leven van haar werk en verhuisde regelmatig om zelf opdrachtgevers en eventuele kopers te vinden. Ook was ze op zoek naar mecenassen. Ze woonde en werkte na haar vertrek uit Florence in Genua, Venetië en Napels.

Orazio Gentileschi was ondertussen werkzaam in Engeland als hofschilder aan het hof van Koning Karel I (1600-1649). Artemisia reisde hem na en ging met haar vader werken samenwerken.

Detail van de plafondschildering van het
House of Delights.
(Orazio en Artemisia Gentileschi)

Vader en dochter werkten gezamenlijk aan negen schilderijen met de titel: An Allegory of Peace and Arts under the English Crown. Deze schilderingen waren bedoeld voor het plafond van de ontvangstruimte van het House of Delights te Greenwich, een buitenhuis van de Engelse koningin Henriëtte Maria (1609-1669).

Door toedoen van Cromwell (1599-1658), de leider van de republikeinse troepen in de Engelse burgeroorlog, werd in 1649 de monarchie afgeschaft. Cromwell werd staatshoofd en liet koning Karel I onthoofden. Ook liet hij alle kunstwerken vernietigen die herinnerden aan de monarchie. Toch zijn de kunstwerken, gemaakt door Orazio en Artemisia Gentileschi, op wonderlijke wijze gespaard gebleven en sieren nu het plafond in de vestibule van Malborough House in Londen.

Judith en Holofernes
 (Artemisia Gentileschi)

Na het overlijden van haar vader in 1639 in Londen gaat Artemisia terug naar Napels om daar haar verdere leven te wonen en te werken. In veel van haar schilderijen heeft zij haar ervaringen met Agostino Tassi en de rechtszaak, zeer subtiel verwerkt en het zijn  duidelijk verwijzingen naar het leed dat haar is aangedaan. Bv haar schilderijen van de bijbelfiguren Judith, Ester, Susanna, Maria Magdalena en Bathseba zijn meesterwerken.

Na haar dood raakt Artemisia in de vergetelheid, pas aan het begin van de 20e eeuw krijgt ze de erkenning die ze verdiend. In die tijd waren er verschillende vrouwenbewegingen die streden voor gelijke rechten. Artemisia Gentileschi werd als een icoon beschouwd, door alles wat haar was aangedaan en het feit dat ze een groot kunstenares was die zich staande wist te houden in de mannenwereld waarin zij leefde en werkte.
Door de opkomst van deze vrouwenbewegingen kwamen haar kunstwerken weer in de belangstelling.
Van alle schilderijen die zij heeft gemaakt zijn er tot op de dag van vandaag nog maar 34 over.

Stichting AAP

Stichting Aap in Almere is geen dierentuin maar een opvang voor apen die een ellendig leven achter de rug hebben.
De stichting zet zich niet alleen in voor apen, ook andere exotische dieren die in zeer slechte omstandigheden hebben geleefd worden hier liefdevol opgevangen.

De apen zijn te zien op speciale apeneilanden en op bepaalde tijdstippen geeft de stichting uitleg over de dieren en op welke manier de dieren worden verzorgd. 
Ook kun je op aanvraag een rondleiding krijgen.

Je kunt stichting AAP o.a. steunen door donateur te worden, je airmiles te doneren of een vrijwillige bijdrage geven.

Stichting AAP is te vinden op het Stadslandgoed De Kemphaan in Almere.

Wil je meer weten kijk dan (HIER ).

Vesting Weesp

Vesting Weesp, een rustig stadje aan de rivier de Vecht. Bij opgravingen is komen vast te staan dat Weesp vanaf 1355 een omwalling had van aarde en hout en men weet dat er 600 jaar v.Chr. al intensieve bewoning was langs de oevers van de Vecht.

De stad kreeg op 20 mei 1355 stadsrechten, verleend door Willen van Beieren, de graaf van Holland. De stad nam een strategische plaats in tussen de graven van Holland en de bisschop van Utrecht. Door de stadsrechten die de stad had gekregen, kreeg het ook een eigen bestuur, eigen rechtspraak en Poortersrecht.

Het Poortersrecht was noodzakelijk voor de inwoners die een zelfstandig beroep of bedrijf hadden. De verleende stadsrechten zorgden ervoor dat de stad zich niet alleen goed kon ontwikkelen en uitbreiden maar ook beter verdedigen. Daarom is men in 1517 begonnen met het bouwen van de stenen stadsmuren.

Weesp speelde eeuwen een grote rol in de lokale economie, bekend zijn de jeneverstokerijen, de Van Houten cacao industrie en niet te vergeten het Weesper porselein.

Een bezoekje aan Weesp is zeker de moeite waard met z'n ruim 200 rijksmonumenten, waaronder de vestingwerken, molens, de gotische Sint Laurentiuskerk, het neo-classicistische stadhuis, waarin het porselein-museum is onder gebracht en enkele oorlogsmonumenten.

Chocoladeboterkoek uit Zweden

Svensk Chocolad Buttercake.
Lekker bij thee of koffie.

Baktijd 30 minuten, voorbereidingstijd ongeveer 10 minuten.

Benodigdheden:

250 gram rietsuiker

150 gram bloem

100 gram gesmolten roomboter

2 eieren

1 zakje vanillesuiker

4 eetlepels cacaopoeder

50 gram pure chocolade in stukjes

Oven 10 minuten voorverwarmen op 150o C.

Boterkoekvorm invetten.

Eieren en de suiker door elkaar mixen.

Bloem, cacao, vanille suiker en de gesmolten boter toevoegen.

Blijven mixen tot er een mooie gladde massa ontstaat.

Als laatste de stukjes chocolade er door roeren.

Het beslag in de vorm gieten en 30 minuten in de oven (150o C.) zetten.

Geniet ervan!

                     Anne

  

Boontjes uit Frankrijk

Boontjes uit de Franse Provence voor 2 personen.

Benodigdheden voor 2 personen:

400 gram boontjes

2 tomaten

3 bosuitjes

1 teentje knoflook

iets olijfolie

1 theelepel Provençaalse kruiden

iets peper

Voorbereiding:

Boontjes punten.

Tomaten ontvellen, in 8 stukken snijden en de zaadjes verwijderen.

Bosuitje in ringetjes snijden (groen en wit apart houden).

Knoflook snipperen.

Bereiding:

Boontjes in 10 minuten gaar koken en uit laten lekken.

Olie in een pan verhitten en daarin de witte ringetjes van de bosuitjes fruiten met de knoflook en de Provençaalse kruiden.

Boontjes en tomaat toevoegen met peper en een scheutje citroensap.

Goed doorwarmen.

Op het laatst de groene ringetjes van de bosuitjes erover scheppen.

Eet smakelijk!

               Anne

Peterseliesaus uit Italië

Salsa Verde

Een Italiaanse peterseliesaus, lekker bij vis. 

Benodigdheden:

5 eetlepels peterselie

2 eetlepels geplette kappertjes 

5 of 6 klein gesneden ansjovis

1 teentje knoflook uit de pers

een beetje mosterd (hoeveelheid ligt aan de scherpte)

1 eetlepel wijnazijn

8 eetlepels olijfolie

Doe de peterselie, knoflook, ansjovis, kappertjes en mosterd in een kom en meng alles goed door elkaar.

Wijnazijn en de olijfolie toevoegen en goed door elkaar husselen.

Het moet een gladde massa worden.

Deze saus kun je 1 week bewaren in de koelkast.

Voor gebruik goed doorroeren.

Eet smakelijk!

                Anne       

Broccoli uit Griekenland

Benodigdheden voor 2 personen:

1/2 stronk broccoli

5 - 7 worteltjes

6 cherrytomaten

2 eetlepels blanke rozijnen

iets olijfolie

Bereiding:

Broccoli in roosjes en de stelen in stukjes snijden.

Worteltjes in stukjes snijden.

Cherrytomaten in vieren snijden.

De rozijnen even laten wellen in heet water.

Worteltjes en de steeltjes van de broccoli aan de kook brengen en na 2 minuten de broccoliroosjes erbij doen. Ongeveer 10 minuten laten koken.

Afgieten en de olijfolie, tomaten en rozijnen er voorzichtig doorheen scheppen.

Eet smakelijk!

                Anne

Witte bonenschotel uit Spanje

Benodigdheden:

1 pot witte bonen

1 groene paprika

4 - 5 cherrytomaten

2 teentjes knoflook

2 sjalotten of 1 ui

50 gram chorizo

2 eetlepels olijfolie

1/2 dl rode wijn

2 eetlepels groene olijven

peper naar smaak

Voorbereiding:
bonen afspoelen

ui snipperen,

tomaat en paprika in stukjes (niet te klein)

knoflook persen

olijven (evt. halveren)

chorizo in stukjes snijden

Bereiding:

Olie verhitten

Sjalot (of ui) en paprika ongeveer 3 minuten bakken.

Knoflook erboven uit persen.

Chorizo toevoegen en alles nog eens 2 minuten bakken.

Dan de tomaten en de wijn erbij en nog eens 2 minuten goed laten bakken.

Olijven en de bonen er voorzichtig doorheen scheppen en alles nog even goed doorwarmen.

Peper naar smaak toevoegen.

Eet smakelijk!

                       Anne 

Salade uit Marokko

Maroc salade voor 2 personen

Benodigdheden:

1/4 komkommer in blokjes

4 worteltjes in dunne plakjes

2 stengels bleekselderij in stukjes

4 trostomaten in partjes

1 teentje knoflook in kleine stukjes

1 à 2 eetlepels fijngesneden peterselie

handvol walnoten in stukjes

6 dadels

theelepel basilicum, oregano, rozemarijn, tijm en zwarte peper

1 eetlepel olijfolie extra vierge

Doe de komkommer, worteltjes, bleekselderij, tomaten, kruiden en de olijfolie in een schaal en hussel alles door elkaar.

Peterselie, noten en de dadels als laatste over de salade verdelen.

Eet smakelijk!

                       Anne

Gehaktschotel uit Turkije

Turkse gehaktschotel met aubergine voor 2 personen.

Benodigdheden:

200 gram rundergehakt

1 aubergine

1 sjalot (gesnipperd)

1 teentje knoflook (uit de pers)

2 eetlepels fijn gesneden peterselie

25 gram geroosterde pijnboompitten

iets olijfolie

beetje citroensap

1/2 theelepel zwarte peper, gemalen komijn en tijm

1 1/2 theelepel paprikapoeder (of 1 theelepel scherpe paprikapoeder)

1/2 blik tomatenblokjes (uit laten lekken)

Bereiding:

Olie verhitten en de sjalot en de knoflook 2 minuten fruiten.

Gehakt toevoegen en in ongeveer 5 minuten rul bakken,

Peterselie (de helft), peper, paprikapoeder, tijm en de komijn toevoegen en nog even meebakken.

Beetje citroensap erdoor roeren.

Tomatenblokjes (en vocht naar eigen smaak) erbij en 10 minuten laten sudderen.

Aubergine in de lengte in plakken snijden en daarna in reepjes.

Ondertussen de olie verhitten in een andere pan en de aubergine in ongeveer 8 minuten lichtbruin bakken.

De geroosterde pijnboompitten en de aubergine door het gehaktmengsel scheppen en als laatste de peterselie er over verdelen.

Eet smakelijk!

                       Anne

Vakantieweek

Deze week is het

 "Bij Anne"

vakantieweek in eigen land.

Thuis, in een boot of op de camping, elke dag willen we lekker eten.


Het is tijdens de vakantie, als je zelf moet koken, erg plezierig om gemakkelijke, smaakvolle en eenvoudige gerechten op tafel te zetten.

Daarom deze week elke dag een gerecht(je) uit een ander land en geef je aan de binnenlandse vakantie een vleugje "buitenland".

Laat je verrassen. Ik wens iedereen een fijne vakantie!

                                                           Anne

Crocus Sativus

saffraancrocus

Saffraanpoeder en saffraandraadjes worden regelmatig gebruikt in de keuken. Saffraan is één van de oudste en ook het duurste specerij die we kennen. Het wordt gebruikt om smaak en de gele kleur te geven aan bv gebak, rijst- en visgerechten, brooddeeg, likeuren en nog veel meer. 

De naam saffraan is waarschijnlijk afgeleid van het Arabische woord zafaran dat geel  betekent.

Saffraan komt van de Crocus Sativus, een bolgewas die alleen maar in geteelde vorm voorkomt en is bekend vanaf de Oudheid. In sommige landen is het al eeuwen bekend als medicijn, het zou een pijnstillende werking hebben. Het wordt niet alleen als medicijn gebruikt maar ook voor het kleuren van stoffen is het geschikt.

De Romeinen waren ook niet onkundig van het gebruik van saffraan en de werking ervan, zij gebruikten het om na een uitgebreide maaltijd met veel alcohol er hun hoofdkussens mee te vullen. Ze dachten dat ze op die manier hun kater de baas bleven.

Saffraan komt van de rood gekleurde stampers van de Crocus Sativus. Vanaf de oogst tot het gebruik in de keuken ondergaan deze stampers een intensieve behandeling die veel tijd kost. Door deze behandeling wordt saffraan erg kostbaar en daarom spreekt men ook wel eens het Rode Goud .

Voor de productie van 1 kg saffraan zijn ongeveer 175.000 bloemen nodig. De oogsttijd is in de herfst en voor het handmatig plukken worden veel mensen ingezet omdat de bloemen maar 5 dagen bloeien. Na het plukken moet de verwerking gelijk beginnen om zo goed mogelijk de smaak en de geur te kunnen behouden.

Elke bloem heeft 3 stampers en ook deze worden met de hand geplukt. Daarna komen de stampers in speciale droogkasten waar ze door de zon worden gedroogd, of in kasten met een warme luchtstroom.

In Europa wordt de Crocus Sativus geteeld in de warmere landen, vooral in Griekenland en Spanje. Sinds 2 jaar is er in de in Morkhoven in de Belgische Kempen een saffraaplantage, die je ook kunt bezoeken (HIER).

Buiten Europa vindt de teelt plaats in Marokko, Turkije, Afghanistan, China en India, maar de grootste producent is Iran. Al 1700 jaar wordt er bij de stad Qaenat de Crocus Sativus geteeld en ongeveer 90 % van de wereldproductie komt hier vandaan en dat komt neer op 185 ton saffraan per jaar.

saffloerdistel

Het alternatief voor de dure saffraan is saffloer, ook wel valse saffraan genoemd. Saffloer komt van de distelplant Carthamus Tinctorius, deze plant heeft wel de kleur maar niet de smaak van de echte saffraan. Ook wordt wel kurkuma of geelwortel gebruikt als vervanging, deze specerij wordt Indisch Saffraan genoemd.

Goede saffraan is bloedrood van kleur en het wordt geel als je het in water, azijn of alcohol legt. Hoe meer bruin of wit je tussen de draadjes ziet, hoe slechter de kwaliteit en de saffraan is dan zeker minder van smaak en geur.

Saffraan kun je het beste bewaren op een koele, droge en donkere plaats. De kostbare draadjes en het poeder blijven dan ongeveer 3 jaar van goede kwaliteit.