maandag 24 augustus 2020

Herman Makkink

Op mijn zoektocht naar mooie kunstwerken in Almere kwam ik aan het Leeghwaterpad onderstaand kunstwerk tegen. Ik vond het bijzonder en groot, en het staat ook nog eens op een  prachtige plek.

Thuis heb ik gelijk de nodige informatie over de kunstenaar en zijn werk opgezocht en werd niet teleurgesteld. De kunstenaar is Herman Makkink (1937-2013), geboren en opgegroeid in Winschoten.  

Het kunstwerk aan het Leeghwaterpad stond als veel kleiner beeld in het atelier van Makkink in Amsterdam. De Adviescommissie voor Beeldende Kunst in Almere bracht een bezoek aan zijn werkplaats, ze waren op zoek naar kunstwerken die geplaatst konden worden in Almere. Tijdens hun bezoek aan Makkink zagen ze de beeldenkring “Negen Leunblokken”. Ze waren zeer onder de indruk en nodigden Makkink uit om een kijkje te komen nemen op de plek waar de commissie een kunstwerk wilde laten plaatsen. De kunstenaar is na zijn bezoek aan Almere in zijn atelier aan het werk gegaan en maakte de “Negen Leunblokken” nog een keer maar dan wel twee keer zo groot.

Het kunstwerk is vervaardigd van gepigmenteerd beton en de koppen zijn van gietijzer. Het beeld dat hij heeft gemaakt voor Almere is voor hem het symbool van de strijd die het heeft gekost om Almere te laten ontstaan.

Het beeld is geplaatst in 1990, en bij de plaatsing van het beeld sprak de kunstenaar de volgende woorden: ”Zoals de Zeeuwse leeuw zich boven de banen verheft en de stad Almere zich heeft weten af te duwen van de zeebodem, zo probeert de ijzeren geest van het beton zich te ontworstelen aan de druk van samengeklitte kiezel. De geest ontstijgt de materie en tegelijkertijd daalt de ziel in”.

Herman Makkink studeerde chemie van 1955 tot 1959 in Groningen en verliet na zijn studie Nederland en maakte een voettocht door verschillende werelddelen. Tijdens deze voettocht beschreef hij zijn belevenissen en deze  beschrijvingen werden uitgegeven onder de titel “Around the world on foot”.

In die tijd beschreef hij ook zijn reisverhalen voor verschillende kranten in Zuidoost- Azië. Hij reisde naar Japan waar hij een tijd werkte als leraar Engels om daarna te vertrekken richting Australië en aansluitend weer verder te reizen naar Midden-Amerika en daar begon hij te werken met schroot. Makkink vertrok weer en verbleef een tijd in Griekenland en reisde verder naar Londen waar hij deelnam aan verschillende groepsexposities. In 1971 had hij zijn eerste solo-expositie in het Courtauld Institute of Art. Ondertussen werkte hij samen met zijn broer Kees in het atelier in het St. Catharine’s Dock-complex. Het werk van Makkink werd ontdekt door Stanley Kubrick (1928-1999) een Amerikaanse filmregisseur. Hij gebruikte Makking’s werken Rocking Machine en Christ Unlimited in de door hem geregisseerde film A Clockwork Orange. Rocking Machine is ook gebruikt door de Italiaanse regisseur Tinto Bras (1933-) in zijn film Dropout. Daarna verdeelde hij zijn leven tussen Amsterdam en Mallorca, later verbleef hij regelmatig is Bramfield (Suffolk).

Makkink is gastdocent geweest aan het ArtEZ Academie voor Beeldende Kunsten in Arnhem en was docent aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Veel van zijn kunstwerken staan in de openbare ruimte waarvan enkelen zeer opmerkelijk en omstreden.

Het kunstwerk in Almere de “Negen Leunblokken”, ook wel” Ronde beweging” genoemd vind ik persoonlijk erg mooi en fiets er graag even langs.

maandag 17 augustus 2020

Fiets kwijt?


Langs de Lage Vaart aan het Johnsonpad staan op dit moment drie fietsen geparkeerd. Ik zie wel eens vaker een fiets staan/liggen die is opgevist en vraag mij altijd af hoe hij in het water terecht is gekomen. 
Is de fiets kapot gegaan tijdens een tocht en gooi je hem dan onderweg maar in het water? Moet je hem kwijt omdat je niet meer kunt fietsen en denk je: hup weg ermee het water in? Of heb je hem gestolen en kun je er niet mee thuiskomen, maar ben je wel een heel eind richting huis gekomen? Of was je wat onvast op de fiets na een feestje en ben je de Vaart ingereden? 
Ik weet het niet maar vind het een raar idee om een fiets die je om welke reden dan ook niet meer kunt gebruiken in de Vaart gooit. 

 

dinsdag 11 augustus 2020

zondag 9 augustus 2020

Kotterbos

Een mooi natuurgebied in Almere is het Kotterbos. Je kunt het vinden aan de zuidkant van de Oostvaardersplassen langs de Lage Vaart.


Het is een bos vol variatie, met een beetje geluk kom je een vos, hert, ree, bever of een haas tegen. De reeën die ik er wel eens zie zijn te snel om te fotograferen, ze zijn me net even te vlug af. Ook in de lucht kun je de nodige (roof)vogels waarnemen en de prachtige zeearenden zijn vaak in de buurt.


In het bos zijn uitkijkpunten, picknickplaatsen, bruggetjes, wandel- en fietspaden en er is gelegenheid om te kajakken en te kanovaren. Er is een speciaal pad voor mountainbikers en hou je van vissen dan is de Lage Vaart een uitstekende stek. 

Honden wel graag aanlijnen!

zondag 2 augustus 2020

Leeghwaterplas

Er is veel groen en blauw te vinden in Almere. Het centrum is niet alleen woon- kantoor-en winkelgebied maar daarnaast zijn er ook veel plekken om te wandelen en te fietsen door mooie parken en langs verschillende plassen.


De Leeghwaterplas is één van de plassen die er is te vinden in het centrum van de stad en het is een gebied van ongeveer 18 hectare en ligt op - 5.50 NAP.


De plas is genoemd naar Jan Adriaanszoon Leeghwater een bekende 17de-eeuwse waterbouwkundige. Almere heeft twee vaarten die belangrijke zijn voor de stad, de Hoge Vaart en de Lage Vaart. Over deze vaarten moesten bruggen worden gebouwd om van de ene woonwijk naar de andere te kunnen komen en om die bruggen te kunnen realiseren had de Rijksdienst Zuiderzeewerken in 1973 hiervoor veel zand nodig. Het gat dat is ontstaan door het wegzuigen van het zand is nu de Leeghwaterplas. 

In de plas zijn drie eilandjes gemaakt waarvan er twee bereikbaar zijn door bruggetjes en je kunt er wandelen en fietsen. De bruggetjes zijn in het midden verhoogd zodat bootjes er onder door kunnen varen en als er in de winter ijs ligt kun je er onderdoor schaatsen. Twee van de houten bruggetje waren na verloop van tijd toe aan een onderhoudsbeurt en de brugdelen zijn vervangen door composiet en de leuningen zijn van bamboe.  

Het ziet er erg mooi uit en het is een genoegen om er te vertoeven.