Elke zomer is het weer een feest op mijn balkon
Het doel van de kunst is niet het uiterlijk van dingen weer te geven, maar het innerlijk... dat is de echte werkelijkheid.
maandag 25 juni 2018
vrijdag 22 juni 2018
Werken met klei
Ik vind het heerlijk om pottenbakkersklei in mijn handen te hebben,
natte klei om iets moois mee te doen. Lang geleden heb ik me al eens bezig gehouden
met pottenbakken en ook toen vond ik het fijn om van de klei iets te maken. Ik
had al een paar jaar weer zin om een cursus pottenbakken te gaan volgen maar
het kwam er gewoon niet van.
In januari ben ik weer begonnen met een cursus en ik denk dat ik daar nog wel een tijd mee doorga, het heeft mij weer helemaal gegrepen. De klei door je handen laten glijden gaan en er iets mee doen, kijken wat je maakt is fantastisch. Klei is goed te sturen met de handen maar soms stuurt de klei mijn handen en het is daarom soms ook wel lastig om bepaalde technieken in de vingers te krijgen.
In januari ben ik weer begonnen met een cursus en ik denk dat ik daar nog wel een tijd mee doorga, het heeft mij weer helemaal gegrepen. De klei door je handen laten glijden gaan en er iets mee doen, kijken wat je maakt is fantastisch. Klei is goed te sturen met de handen maar soms stuurt de klei mijn handen en het is daarom soms ook wel lastig om bepaalde technieken in de vingers te krijgen.
In al die jaren dat ik niet bezig ben geweest met pottenbakken is er
veel veranderd en bijna alles is nieuw voor mij. Alleen al de verschillende soorten
klei en glazuur, het stoken, versieringstechnieken en de materialen om mee te
werken het is voor mij allemaal nieuw. Ik kan nog heel veel leren en dat gaat zeker lukken met begeleiding van een bevlogen docent, een keramiste die weet waar ze het
over heeft en alle geduld van de wereld heeft. Je mag bij haar veel proberen
tijdens de les, ze geeft de verschillende mogelijkheden aan en haar uitleg is duidelijk.
Tijdens de eerste lessen is het uitproberen met het maken verschillende
potjes, daarna maak je een paar schaaltjes of kommetjes. Dan begint het
grotere werk naar eigen idee, en ik moet zeggen dat ik met heel veel plezier een "beeld" heb gemaakt en daarnaast mijn eigen cakeschaaltjes heb bedacht en geglazuurd volgens de “bellenblaasmethode”.
Ik kan wel zeggen dat ik best een beetje trots ben op mijn twee creaties.
Ik kan wel zeggen dat ik best een beetje trots ben op mijn twee creaties.
woensdag 13 juni 2018
Een gedenkteken voor Sammie
Sammie de supermarktkat had zijn plek gevonden bij de AH in de
Kruidenwijk in Almere. Sammie was niet dakloos, hij vond het heel gewoon en ook
vanzelfsprekend om bij de winkel voor de
deur te liggen zonnen, slapen of een beetje te mijmeren. Zijn liefhebbend
vrouwtje moest naar de supermarkt komen om haar kat te zien, te spreken of te
aaien. Sammie had geen gebrek aan aandacht, de klanten en het personeel van de
winkel letten goed op het welzijn van de kat. Er werd veel tegen hem gepraat,
hij kreeg veel aaitjes en er waren klanten die speciaal voor Sammie snoepjes
meenamen. Sammie vond het allemaal prima en toonde zijn dankbaarheid met
spinnen en lodderig uit zijn oogjes kijken. Dit alles maakte hem de koning van
de supermarkt. Hij had zijn vaste plekjes afhankelijk van de
weersomstandigheden. Was het een frisse dag dan zat Sammie rustig binnen bij de
ingang, was het koud dan kon hij de warmte wel vinden bij de deuropening onder
de blower. Meestal lag hij languit gestrekt voor de ingang, soms dachten
klanten dat er een dode kat lag. Het leek ook vaak zo, maar Sammie lag heerlijk
te genieten in zijn eigen koninkrijkje en was niet te porren tot bewegen. Moest
jij er langs met je winkelkar dan had je pech en had je niets anders te doen
dan de andere ingang te nemen.
Maar nu is Sammie onlangs overleden en veel klanten en zeker het
personeel van de supermarkt zullen hem missen. Over het algemeen vinden
supermarkten het niet zo prettig als er een kat voor de deur ligt. Maar Sammie was
de lieveling van velen en zijn vaste plek is meer dan elf
jaar rond en voor de ingang van de winkel geweest.
Dorien, één van de kassières, lette speciaal op hem en Sammie was
dan ook een beetje haar kat. Dorien
heeft er voor gezorgd dat Sammie een gedenkteken heeft gekregen. Zij kreeg geld
bij elkaar door bij de inzamelautomaat voor de lege flessen de statiegeldbonnen in te zamelen en met nog enkele vrijwillige bijdrages kwam er € 437.00
binnen en konden er twee tegels bij de ingang worden geplaatst. Eén tegel met
een mooi gedicht voorzien van kattenpootjes en op de andere tegel zie je een
foto van Sammie. Zo is de supermarktkat toch nog aanwezig op zijn geliefd
plekje pal voor de ingang en het is mooi om te zien dat klanten hun
winkelwagentje er omheen duwen en met een liefdevolle blik naar Sammie op zijn
eigen tegel kijken.
vrijdag 1 juni 2018
Een nest vol
Abonneren op:
Posts (Atom)