Mooie dagen

 

Mooie feestdagen

en een goed en gezond

2021

Het wordt een mooie dag!

 

Mooie glaskunst

Dominica Lots is een glaskunstenares uit Polen. Ze vervaardigd veel gebruiksvoorwerpen zoals lampen, schalen en vazen en ook komen er prachtige en hele leuke dieren uit haar handen en dat allemaal gemaakt door de glasfusingtechniek. 

Glasfusing is een speciale techniek waarbij verschillende glasdelen worden samengevoegd om ze gedeeltelijk met elkaar te laten versmelten. De temperatuur kan per object verschillen tussen 593^oC tot 816^oC.

Dominica heeft haar opleiding gevolgd aan de Academie voor Schone Kunsten in Wroclaw. Zij is afgestudeerd als ontwerper van glasunica en gebruiksglas bij professor Zbigniew Horbowy. De Academie heeft enkele glaswanden van de kunstenares opgenomen in hun vaste collectie. 

Deze mooie en ook grappige kat kregen wij cadeau van onze lieve vrienden en daar zijn we erg blij mee.

Werk van Dominica Lots is o.a. verkrijgbaar bij: Gallery Alosery &Art & Design

www.aloseryart.nl

info@aloseryart.nl 

Een zonloze namiddag in het park

 Het Beatrixpark in Almere

Coronadip

We zitten met ons allen al negen maanden in coronatijd. Begin maart dacht ik dat het virus na een paar weken wel onder controle zou zijn en dat we weer verder konden gaan met de zaken die we voor maart allemaal deden. Niets is minder waar, mijn leven is al deze maanden hetzelfde gebleven. Weinig nieuws en geen leuke dingen waar je de nodige energie uit haalt. Toch moet iedereen verder en doet het op zijn eigen manier. Ik ben over het algemeen een optimistisch mens en kan van heel veel dingen genieten en zeker de schoonheid zien. Ik ben mij gaan richten op de zaken die in mijn vermogen liggen en dat blijkt na al deze maanden van veel thuis zijn toch wel lastig.

De zaken die ik altijd met veel plezier en enthausiasme deed zwakken een beetje af en zijn ineens iets minder leuk. Veel lezen, deed ik altijd, me bezig houden met kunst doe ik nu via mijn computer, er is genoeg te vinden op het gebied van kunst om thuis te beleven. De mensen aan de andere kant van het scherm doen enorm hun best om rondleidingen, lezingen, cursussen etc. te organiseren en doen alles om mij (ons) op de hoogte te houden van veel interessante zaken. Veel is mooi maar na een tijd vervlakt mijn belangstelling. Onafgemaakte klusjes in huis zijn allemaal gedaan of liggen er nog. Fietsen en wandelen deed ik altijd al veel en in deze tijd is het extra belangrijk om naar buiten te gaan. Regelmatig denk ik: waar ga nu eens langs. Mijn blog, iets dat ik erg leuk vind, droogt een beetje op.

Als ik bovenstaande overlees lijkt het wel een beetje saai, maar toch zijn er ook wel leuke zaken in mijn leven.

Met vrienden komen we toch regelmatig bij elkaar op corona-afstand om koffie of thee met elkaar te drinken en goede gesprekken te voeren. Ook eten doen we bij elkaar, we maken dan een lopend buffet (met looproute) of eten aan een hele lange eettafel en zitten twee aan twee op de hoeken. Dat gaat prima en is leuk, omdat we graag voor elkaar koken en er met elkaar van genieten. Ook komt onze dochter langs voor de gezelligheid en dan neemt ze boeken en films voor ons mee. Met de familieleden die ver weg wonen wordt er druk gemaild en geappt.

De komende tijd zijn er een paar zaken waar ik mijn tijd aan ga besteden. Er moeten nog bollen worden geplant in mijn minituintje om het komende voorjaar te kunnen genieten van de voorjaarsbloeiers. Voor de bewoners van het complex waar wij wonen maken mijn man en ik elk kwartaal een krant, gevuld met nieuws, activiteiten (nu even niet), verhalen, recepten, weetjes en foto’s. En we moeten aan de slag met een nieuwe mini-foto-expositie. Elk seizoen wisselen we de foto's in de gang van ons wooncomplex, soms zijn het foto’s door ons gemaakt maar ook hangen er regelmatig foto’s van andere flatbewoners. Ook dat is een leuke bezigheid, foto’s uitzoeken, passe-partouts maken en dan de lijsten ophangen. 

Wat ik heel erg leuk vind is dat ik weer kleding kan maken zoals ik het vroeger kon. Ik heb het jaren niet gedaan en was de kneepjes kwijt, maar zo langzamerhand krijg ik weer mijn handigheid terug en heb een blouse gemaakt waar ik best een beetje trots op ben. Ik heb deze week weer stof gekocht en ga weer aan de slag om er iets moois van te maken.

Zo kan ik mijn dagen nog wel vullen denk ik, dit seizoen is echt mijn “seizoen” veel buiten zijn en genieten van de prachtige herfstkleuren, lekkere frisse temperatuur en vaak veel wind. Thuis de kaarsjes en de lampen aan, thee, spinnende kat, goed boek en mooie muziek. Ik heb de pompoenen (zelf gemaakt) neergezet en een paar orchideeën gekocht. Ik laat de corona-info, en ook de Rutteshow zo veel mogelijk aan mij voorbijgaan.

E.e.a. moest mij toch even van het hart en na het schrijven van dit stukje is mijn corona-dip een beetje naar de achtergrond verschoven. 

Ik denk dat het wel gaat lukken de komende tijd om zinvol bezig te zijn en te blijven.

Herfststamppot

 Zoete aardappelen en prei en courgette (4 personen)

 

2 grote zoete aardappelen

400 gram prei

1 ui

1 courgette

groentebouillonblokje

iets olijfolie

geroockte speckjes (vegetarisch)

sambal

ketjap

eventueel geraspte kaas

 

Schil de aardappelen en snijd ze in blokjes

Prei in ringen snijden

Ui in stukjes snijden

Courgette in blokjes snijden (niet schillen)

Groente met water en het bouillonblokje in ongeveer 10 minuten gaar koken.

Afgieten maar een beetje kookvocht achterhouden.

Spekjes ondertussen in een beetje olijfolie knapperig bakken.

Sambal en ketjap door elkaar roeren.

De groente door elkaar stampen en de sambal/ketjapmengsel er door scheppen.

Spekjes over de stamppot verdelen.

Eventueel nog geraspte kaas er over strooien.

Herfstwandeling

Herfst in Limburg

Zonder titel

 

Anita Franken

Fietsen in en rond Almere is geen straf, je hebt hier prachtige routes en je kunt alle kanten op. Meestal zoek ik de stilte voor zover dat nog mogelijk is maar het is ook leuk om zo af en toe door een woonwijk te fietsen die ik eigenlijk niet ken. Regelmatig kom in een voor mij onbekende wijk als ik op zoek ben naar een bepaald kunstwerk.

Deze week fietste ik in de Sieradenbuurt op zoek naar “Laura”, een kunstwerk van de helaas jong overleden kunstenares Anita Franken.

Johanna Martina Margaretha Maria (Anita) Franken werd geboren in 1957 te Zundert. Het gezin Franken verhuisde naar Groningen toen Anita 14 jaar oud was en waar ze op haar 20^ste ging studeren aan de Academie Minerva. Na het beëindigen van haar studie aan de Academie vertrok zij naar Florence  om aan de Florence Academy of Art een masterclass te volgen. Hierna keerde ze terug naar Groningen en begon in 2011 aan de Klassieke Academie Beeldhouwen in Groningen les te geven in boetseren naar levend model, vooral de anatomie was belangrijk.  

In haar atelier hield zij zich vooral bezig met het vervaardigen van ranke bronzen figuren. Haar beelden zien er niet uit of ze een verbinding aangaan met de kijker of de omgeving waar ze staan. Toch hebben de kunstwerken iets ongedwongens door hun houding.

Het beeld Laura is 3 meter hoog en staat in contrapost. Dat is een natuurlijke, ontspannen houding. Het standbeen draagt het hele gewicht, de schouders zijn iets gedraaid net als de heupen. Bij het beeld zie je dat de armen iets naar achteren zijn gericht net als het hoofd.

Anita Franken maakte niet alleen behoorlijk grote beelden maar ook kleine. Kijk je naar haar beelden dan wordt je nieuwsgierig naar de figuren die opgaan in de ruimte zonder zich bewust te zijn van hun omgeving, het lijkt alsof de beelden de wereld om zich heen helemaal afsluiten en dat ze zich alleen bewust zijn van zichzelf. Anita Franken maakte nooit gladde beelden haar werk is opgebouwd uit brokjes klei, de beelden hebben door de ruwheid van het materiaal een ruwe en zeker een sterke uitstraling. “Laura” is fascinerend en je blijft naar haar kijken.  

Van deze kunstenares staan veel beelden in de openbare ruimte, exposities zijn er geweest in Nederland Frankrijk en België. Kom je een keer in Appingedam bezoek dan Museum Møhlmann waar ze behoorlijk veel werk van Anita Franken in hun eigen collectie hebben.

Het voedselbos

Het is wel bijzonder dat er in de stad waar ik woon in de bossen en in de woonwijken noten- appels- peren- en kersenbomen staan waar iedereen van mag plukken en rapen. Het is de bedoeling dat de mensen naar behoefte hiervan gebruik maken. Maar van sommige mensen is de behoefte wel erg groot, ze plukken bijna alles kaal en dan blijft er niet veel over voor de medestadsgenoten. Emmers en zakken vol fruit wordt er geplukt en niet altijd even netjes, de takken worden zelfs van de bomen gerukt met alle gevolgen van dien. Ik heb een keer gezien dat er iemand op een keukentrap de notenboom kaal plukte en de meegebrachte emmers en plastic zakken vulde. Het is diep treurig dat er zo weinig respect is voor de natuur en dat veel mensen geen rekening houden met anderen.

Aan de Sieradenweg in Almere is een Voedselbos een aangenaam stuk “tuin” om te lopen te kijken en te genieten, en heb je iets nodig uit het voedselbos dan is het geen probleem dat je iets meeneemt voor eigen gebruik. Regelmatig zijn ook hier mensen die zich niet kunnen gedragen en dat is erg jammer en voor mij ook onbegrijpelijk.

Het is er in deze herfstmaanden erg mooi, je ruikt de kruiden nog en het is er zo heerlijk rustig. Ik weet zeker dat het in de zomer een paradijs is met alle geuren en kleuren. Het zou fijn zijn als vandalen en plunderaars hun verstand krijgen en zich bewust worden van hun wangedrag.

Broccoli uit de oven

Recept voor 2 personen

400 gram broccoli

1 middelgrote zoete aardappel

1 ui

1 teen knoflook

peterselie

50 gram magere ham

100 gram zure room

100 gram melk

2 eieren

peper, iets cayennepeper, nootmuskaat.

Oven voorverwarmen op 180^O C. (heteluchtoven).

Broccoli in stukken snijden (ook de stelen) en in 8 minuten gaar koken.

Aardappel in blokjes snijden en in 2 à 3 minuten bijna gaar koken.

Ui en knoflook fijn snijden.

Peterselie fijn hakken.

Ham in stukjes snijden.

Zure room en de melk door elkaar roeren.

Peper en Cayennepeper er door roeren.

Ui, knoflook en de peterselie erbij doen en goed mengen.

Eieren erbij en alles even goed klutsen.

Een ovenschaal invetten de broccoli er in scheppen.

De aardappelblokjes en de ham gelijkmatig over de broccoli verdelen.

Nootmuskaat toevoegen.

Als laatste de eiersaus er over schenken en 35 minuten laten bakken in de oven.

 

Je kunt ook de ham weglaten en voor het gerecht de oven in gaat geraspte Parmezaanse kaas er over strooien.

Ekster

 

Couscous

 

Couscous met kip en groente (4 personen)

400 gram kipblokjes

1 teen knoflook

2 uien

1 winterwortel

1 courgette

olijfolie

100 gram couscous

30 ml groentebouillon

zout/peper

koriander

karwijzaad

peterselie

Knoflook en ui in kleine stukjes snijden.

Wortel raspen.

Courgette in blokjes snijden.

 

Olie in de pan en de kip rondom bruin bakken.

Knoflook, ui, wortel en courgette toevoegen en met elkaar ongeveer 6 minuten bakken.

De couscous erbij doen en even aanbakken.

Peper, zout, koriander en kummel er door scheppen.

Afblussen met de bouillon en nog 10 minuten laten garen.

Als laatste de fijngehakte peterselie erover strooien.

Herman Makkink

Op mijn zoektocht naar mooie kunstwerken in Almere kwam ik aan het Leeghwaterpad onderstaand kunstwerk tegen. Ik vond het bijzonder en groot, en het staat ook nog eens op een  prachtige plek.

Thuis heb ik gelijk de nodige informatie over de kunstenaar en zijn werk opgezocht en werd niet teleurgesteld. De kunstenaar is Herman Makkink (1937-2013), geboren en opgegroeid in Winschoten.  

Het kunstwerk aan het Leeghwaterpad stond als veel kleiner beeld in het atelier van Makkink in Amsterdam. De Adviescommissie voor Beeldende Kunst in Almere bracht een bezoek aan zijn werkplaats, ze waren op zoek naar kunstwerken die geplaatst konden worden in Almere. Tijdens hun bezoek aan Makkink zagen ze de beeldenkring “Negen Leunblokken”. Ze waren zeer onder de indruk en nodigden Makkink uit om een kijkje te komen nemen op de plek waar de commissie een kunstwerk wilde laten plaatsen. De kunstenaar is na zijn bezoek aan Almere in zijn atelier aan het werk gegaan en maakte de “Negen Leunblokken” nog een keer maar dan wel twee keer zo groot.

Het kunstwerk is vervaardigd van gepigmenteerd beton en de koppen zijn van gietijzer. Het beeld dat hij heeft gemaakt voor Almere is voor hem het symbool van de strijd die het heeft gekost om Almere te laten ontstaan.

Het beeld is geplaatst in 1990, en bij de plaatsing van het beeld sprak de kunstenaar de volgende woorden: ”Zoals de Zeeuwse leeuw zich boven de banen verheft en de stad Almere zich heeft weten af te duwen van de zeebodem, zo probeert de ijzeren geest van het beton zich te ontworstelen aan de druk van samengeklitte kiezel. De geest ontstijgt de materie en tegelijkertijd daalt de ziel in”.

Herman Makkink studeerde chemie van 1955 tot 1959 in Groningen en verliet na zijn studie Nederland en maakte een voettocht door verschillende werelddelen. Tijdens deze voettocht beschreef hij zijn belevenissen en deze  beschrijvingen werden uitgegeven onder de titel “Around the world on foot”.

In die tijd beschreef hij ook zijn reisverhalen voor verschillende kranten in Zuidoost- Azië. Hij reisde naar Japan waar hij een tijd werkte als leraar Engels om daarna te vertrekken richting Australië en aansluitend weer verder te reizen naar Midden-Amerika en daar begon hij te werken met schroot. Makkink vertrok weer en verbleef een tijd in Griekenland en reisde verder naar Londen waar hij deelnam aan verschillende groepsexposities. In 1971 had hij zijn eerste solo-expositie in het Courtauld Institute of Art. Ondertussen werkte hij samen met zijn broer Kees in het atelier in het St. Catharine’s Dock-complex. Het werk van Makkink werd ontdekt door Stanley Kubrick (1928-1999) een Amerikaanse filmregisseur. Hij gebruikte Makking’s werken Rocking Machine en Christ Unlimited in de door hem geregisseerde film A Clockwork Orange. Rocking Machine is ook gebruikt door de Italiaanse regisseur Tinto Bras (1933-) in zijn film Dropout. Daarna verdeelde hij zijn leven tussen Amsterdam en Mallorca, later verbleef hij regelmatig is Bramfield (Suffolk).

Makkink is gastdocent geweest aan het ArtEZ Academie voor Beeldende Kunsten in Arnhem en was docent aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Veel van zijn kunstwerken staan in de openbare ruimte waarvan enkelen zeer opmerkelijk en omstreden.

Het kunstwerk in Almere de “Negen Leunblokken”, ook wel” Ronde beweging” genoemd vind ik persoonlijk erg mooi en fiets er graag even langs.

Geduld