Bij Anne: december 2018

maandag 31 december 2018

Voor iedereen

Voor iedereen een gezellige oudejaarsavond en een goed en gezond
2019
en een

sprankelend blogjaar toegewenst!

Anne

dinsdag 25 december 2018

Kinderen kunnen soms grappig, slim en verrassend uit de hoek komen. Frankje (8 jaar) is zo’n kind en hij is de kleinzoon van Frank. De verstandhouding tussen de grote- en de kleine man is uitstekend en regelmatig hebben ze “goede” gesprekken. Vooral als ze samen aan de wandel zijn komt het vaak tot een diepzinnig gesprek. Meestal praten ze thuis nog verder over het belangrijke dat onderweg ter sprake kwam.

Frankje is graag bij opa en oma en tijdens de vakanties blijft hij regelmatig een paar nachtjes slapen omdat zijn vader en moeder moeten werken.

Ook deze kerstvakantie gaat Frankje logeren bij opa Frank en oma José en zoals gebruikelijk gaan de Franken naar buiten voor een flinke wandeling. Frankje brengt het gesprek al snel op doodgaan en vraagt: "Wat gaat gebeuren met de spullen als jij en oma allebei dood zijn?" Opa Frank moet hier even nadenken, hij was niet helemaal voorbereid op deze rechtstreekse vraag van zijn kleinzoon over het doodgaan van hem en zijn vrouw José.

“Welke spullen bedoel je?"

“Nou, gewoon, jullie huis en de spullen er in.”

“Het huis wordt dan waarschijnlijk verkocht en het geld is voor je moeder, dat is dan de erfenis die ze krijgt.”

“En de auto?"

“Precies hetzelfde als met het huis en de spullen die er zijn.”

“Allemaal voor mijn moeder dus” constateert de kleine man.

“Ja” zegt opa Frank, "zo gaat dat."

Frankje is er stil van en tijdens de verdere wandeling is hij dan ook niet meer zo spraakzaam. Frankje denkt na en opa Frank houdt ook maar even zijn mond, het is koud en hij denkt aan de warmte thuis.

Thuis ruikt het lekker naar koffie en chocolademelk. De Franken zijn koud en het is dan ook heerlijk thuiskomen en genieten van het samenzijn en maar even niet meer denken aan doodgaan, erfenissen e.d..

Maar Frankje is nog steeds aan het denken en op een gegeven moment roept hij heel hard: “Opa je bent erg dom hoor, je hebt iets vergeten.”

Opa Frank weet niet wat zijn kleinzoon bedoeld maar Frankje roept nog harder: “Je fiets opa, je fiets, wat doe je met je fiets als je dood bent?"

Opa Frank, nuchter als altijd zegt: “Ik doe dan helemaal niets meer met mijn fiets, hij hoort dan bij de erfenis voor je moeder.”

Dan moet Frankje nog harder lachen en roept: “Opa, je bent echt heel erg dom, jouw fiets is een herenfiets daar gaat mijn moeder echt niet mee fietsen.”

Dan gaat er bij opa Frank een lichtje branden en hij denkt te weten wat er omgaat in het hoofd van zijn kleinzoon.

“Je bedoelt dat jij eigenlijk mijn fiets moet krijgen als ik er niet meer ben.”

Frankje kijkt zijn opa zeer tevreden aan en roept:

“Je hebt het door, je hebt het door, je bent toch niet zo dom opa.”

Oma heeft het allemaal aangehoord, ze is net zo nuchter als Frank en zegt:

“Dat is dan geregeld, willen jullie nog iets drinken en misschien een stuk kerstkrans erbij?"

woensdag 19 december 2018

Lynn Russel Chadwick

Als je het werk Lynn Russell Chadwick niet kende of nog nooit van hem had gehoord dan is dat nu veranderd. De tentoonstelling Giacometti-Chadwick Facing Fear in museum de Fundatie in Zwolle heeft daar zeker aan mee gewerkt. Hoor je de naam Giacometti dan zie je meteen de langgerekte figuren van deze kunstenaar op je netvlies verschijnen. Maar bij Chadwick is dat een stuk minder merkte ik in mijn omgeving. Wie is deze Lynn Russell Chadwick dan wel en wat heeft hij zoal gedaan?

Chadwick is geboren in 1914 in Londen en bezocht de prestigieuze particulier jongensschool Merchant Tayler’s in Northwood, Noordwest Londen. Deze school bestaat al vanaf 1561 en is de nummer vier op de lijst van vooraanstaande scholen in Engeland. Tijdens zijn schoolperiode had Chadwick altijd al belangstelling voor kunst maar had nog niet het idee dat hij kunstenaar wilde worden. Wel ging hij na zijn schooltijd naar Frankrijk voor een studiereis om kennis te maken met verschillende facetten van kunst. Terug in Londen werkte hij enkele jaren als technisch tekenaar bij verschillende architectenbureaus. De periode waarin hij zich vooral bezighield met tekenen en het maken van aquarellen en olieverfschilderijen. Chadwick was autodidact en vooral het menselijk lichaam was zijn inspiratiebron.

Tijdens de Tweede wereldoorlog was Chadwick gewetensbezwaarde maar werkte in die tijd wel op het land en was een tijd piloot bij de marine en begeleidde konvooien boven de Atlantische Oceaan.

Na de Tweede wereldoorlog begon hij als beroepskunstenaar te werken, hij volgde een lasopleiding en maakte zijn eerste sculpturen. Naast de sculpturen hield hij zich eveneens bezig met het vervaardigen van mobiles. Zijn beelden maakte hij zonder ook maar enig idee te hebben over het eindresultaat en schetsen maakte hij helemaal niet. Meestal begon hij met een paar staven en platen die hij aan elkaar laste en verbond ze zodanig met elkaar tot het voor hem een herkenbaar iets werd. Deze sculpturen waren voor hem dan weer een inspiratiebron om het object verder uit te diepen op papier.

In 1949 exposeerde hij samen met andere kunstenaars en in 1950 had hij een solo-expositie. Hij neemt twee keer deel aan de Biënnale van Venetië waar hij in 1956 Alberto Giacometti heeft verslagen. In 1955, 1959 en 1964 werd hij uitgenodigd om zijn werk te tonen tijdens de Documenta in Kassel en ontving verschillende internationale prijzen.

Veel van het werk van Chadwick is levensgroot, vaak zonder armen en de figuren hebben vierkante hoofden. De beweging die je waarneemt in de sculpturen komt vooral tot uiting door de opwaaiende capes die sommige figuren dragen, de beelden dragen snelheid uit. Chadwick hield van snelheid, een passie die hij heeft overgehouden van zijn werk in de Tweede Wereldoorlog. De beelden van deze kunstenaar zijn verrassend, soms zie je verliefde stellen op bankjes en andere beelden komen agressief over doordat ze een gepantserd uiterlijk hebben.

Chadwick is één van de belangrijkste Britse beeldhouwers en zijn naam wordt ook vaak in een adem genoemd met Henri Moore. Tijdens de zestiger jaren van de vorige eeuw vervaardigde Chadwick vooral in brons gegoten beelden. Bekend zijn de bijna abstracte Manen, gevolgd door de figuren bestaande uit driehoeken. In de jaren tijdens de Koude Oorlog zie je duidelijk de dreiging van een kernoorlog in zijn werk, zijn werk is dan beangstigend en militant. Chadwick en andere kunstenaars waaronder o.a. Kenneth Armitage en William Thurnbull noemden deze periode Geometry of Fear. Ook de jongere generatie beeldende kunstenaars zoals Henry Moore en Barbara Hepworth sloten zich aan bij deze groep. Op het eind van de Koude Oorlog werd de wereld iets vriendelijker en dat vertaalde Chadwick weer zeer duidelijk in zijn beelden.

Dan wordt alles een beetje losser, zijn figuren krijgen rondingen en de kleding ziet er uit als kleding en niet meer als een harnas. Vanaf 1971 zie je dat zijn vrouwelijke beelden een driehoek als hoofd hebben en mannelijke beelden een hoofd in de vorm van een rechthoek. Chadwick raakte wat betreft zijn koningsparen geïnspireerd door het 25-jarig regeringsjubileum van Koningin Elisabeth van Engeland.
In 1964 werd hij benoemd tot Comander of the Order of the British Empire en in 1993 werd hij geëerd met de Franse Orde des Arts et des Lettres. Veel van zijn werk is te vinden in de collecties van musea van naam. Over de hele wereld zijn sculpturen te zien op pleinen en parken in grote steden zoals New York, Parijs en Londen, en de toegekende prijzen volgen elkaar op.

Zijn privéleven was turbulent, zijn levensstijl kun je wel extravagant noemen. Op zijn landgoed in Lypiatt Park in Gloucestershire heeft hij een enorme beeldentuin aangelegd en hij bezat ook nog verschillende huizen in Frankrijk. Hij is drie keer getrouwd geweest en heeft vier kinderen.
Chadwick is in 2003 op 88-jarige leeftijd overleden en ligt begraven tussen zijn eigen beeldhouwwerken.

Beelden uit verschillende periodes van Chadwick en zijn tijdgenoot Giacometti zijn nog te zien in tot 6 januari 2019 in Museum de Fundatie in Zwolle.