We fietsen richting zomer

Rheum Rhabarbarum

Rheum Rhabarbarum, kennen wij als rabarber. In China is deze plant, 5000 jaar geleden, voor het eerst in cultuur gebracht en werd in die tijd vooral gebruikt als geneesmiddel bv om te purgeren. Tegenwoordig wordt in China rabarber nog steeds als medicijn gebruikt. Inmiddels is de groente overal bekend en wordt het verwerkt in taarten en toetjes, als jam of als compote en moes.

Rabarber is een echte zomergroente, je kunt rode en groene stelen kopen en het kan zowel warm als koud worden gegeten.

Heb je de plant zelf in de tuin, wees dan voorzichtig met de bladeren, ze zijn nogal giftig, alleen de stengels zijn eetbaar.

Rabarber is pas in de 16de eeuw naar Europa gekomen, meegebracht van een handelsreis door de Engelse botanicus, John Gerard (1545-1612). Hij had ontdekt dat de stelen eetbaar waren. Het duurde nog wel een paar eeuwen voor de rabarber als groente meer bekendheid kreeg.

Rabarber bevat rauw per 100 gram:

0.1 gr vet

0.2 gr eiwit

2 gr koolhydraten

Verder bevat het ijzer, kalium, calcium, de vitaminen B1, B2 en C. 

De energiewaarde per 100 gram is 46 kj. 

Rabarber compote is gemakkelijk te maken en je kunt er een beetje mee experimenteren. Wil je zelf een overheerlijke compote maken dan volgt hieronder het mijn recept.

Deze "Rabarber volgens Anne" is voor 4 personen.

Benodigdheden:

1 kg rode rabarber wassen en in stukken snijden.

100 tot 125 gram zomerfruit (vers fruit naar keuze of uit het vriesvak bij de supermarkt)

100 gram rietsuiker

20 gram roomboter

kaneel naar smaak

Smelt langzaam de boter in een pan (niet bruin laten worden).

Voeg de rabarber en de suiker toe.
Geen water toevoegen!

Ongeveer 25 minuten laten sudderen en regelmatig doorroeren.

Kaneel en zomerfruit toevoegen.

Eet smakelijk!

                           Anne

Planten op een gedekte tafel

Planty table setting is het thema voor de maand mei van de Urban Jungle Bloggers. Een opdracht waarvan ik dacht; ik heb geen idee, deze maand gaat het me niet lukken. Een compositie maken van planten op een gedekte tafel vond ik een lastige opdracht. Toch is het mij ook deze maand weer gelukt om mee te doen . Hieronder zie je het resultaat.

Urban Jungle Bloggers kun je  HIER vinden, het blog van Judith HIER en het blog van Igor HIER 

De Maya's

Masker van jade

Een internationale tentoonstelling in het Drents Museum in Assen over het leven van de Maya’s – Heersers van het regenwoud.

De Mayacultuur spreekt tot ieders verbeelding; de paleizen, de piramides en de nog altijd niet helemaal ontcijferde hiërogliefen. De Maya’s worden gerekend tot de grootste beschavingen ter wereld vanwege hun kunstuitingen, decoraties, hun schrift en kalender.

In Het Drents Museum zijn 225 objecten bijeen gebracht die nog nooit eerder in Europese musea zijn tentoongesteld. De meeste objecten zijn afkomstig uit Guatemala en de datering van de voorwerpen is ongeveer tussen 250 en 900 na Chr.; de bloeiperiode van de Maya’s.

Gebied van de Maya's

Het gebied van de Maya’s strekt zich uit over delen van Zuid-Mexico, Guatemala, Belize, Honduras en El Salvador. 
De heersers van de Maya’s hadden ieder hun eigen gebied met hun eigen koninkrijk.

De Maya’s geloofden dat de aarde plat en vierkant was en dat op de hoeken van de aarde vier bomen stonden waar de hemel op rustte. De hemel zou worden bewoond door verschillende goden en de aarde dreef volgens sommige op de oerzee, maar andere Maya’s dachten dat de aarde werd gedragen op de rug van een enorme schildpad. Onder de aarde was het dodenrijk waar de overleden Maya’s het moesten opnemen tegen de heersers van de onderwereld.

Drinkbekers

De eerste Maya’s woonden al 2.000 jaar voor Chr. in kleine dorpjes waar ze mais, kalebassen en bonen verbouwden.  Zonder deze boeren zouden de grote Maya-steden nooit zijn gebouwd. Mais was een product van levensbelang voor de Maya's,  het was meer dan alleen maar een voedselbron. Ze geloofden namelijk dat zij door de goden van mais waren gemaakt en daarom had het gewas voor hen grote waarde. 

Er is op deze tentoonstelling dan ook veel aandacht voor het gewas mais, het zaaien, oogsten en de wedergeboorte, deze zaken vertellen het verhaal over de Mayasamenleving.

Afbeelding van de Nar-god is vaak te vinden
op sieraden, hoofdtooien
 en scepter van de koningen

Er zijn ook nog altijd veel raadsels rond deze samenleving die in de onherbergzame tropischeregenwouden leefden. In deze regenwouden hadden ze hun steden gebouwd en het is nog steeds niet duidelijk waarom de Maya’s in de 8^ste en 9^de eeuw na Chr. wegtrokken uit het gebied. Nam het aantal mensen af of waren er conflicten en oorlogen? De raadsels rondom de Maya’s houden ons bezig.

De Maya’s zijn niet helemaal verdwenen, tegenwoordig zijn er nog steeds gebieden waar verschillende Mayagemeenschappen wonen. Naar schatting leven er in Mexico nog zo’n acht miljoen Maya’s, elk met hun eigen gewoontes en zeker 30 verschillende varianten in de Mayataal. Ze voelen zich zeer sterk verbonden met de cultuur en het erfgoed van hun voorouders.

Stèle uit de stad Seibal

Deze tentoonstelling vertelt over alle lagen van de Mayasamenleving, niet alleen de pracht en praal van de machtige koningen maar ook van de boeren, hun rituelen en hun kunstuitingen. In de tentoonstellingsruimte zie je o.a. enorme stèles met de hiërogliefenteksten, kalenders, beschilderde vazen, wierookbranders, muziekinstrumenten en sieraden.

Deze tentoonstelling is een aanrader, het is mooi samengesteld, zeer overzichtelijk,  je kunt alle objecten goed bekijken.

Zoals bij elke tentoonstelling heeft Grand-café Krul, gevestigd in het museum, ook nu weer zijn menukaart aangepast en net als bij elke tentoonstelling  is het weer een verrassing.

Deze keer staat er o.a. op de kaart maissoep, gestoofde maiskolf, enchillada, taco’s of een bittergarnituur.

Steen met 160 hiërogliefen

De Mayatentoonstelling in Het Drents Museum is nog te bezoeken tot 4 september 2016. 
Het Drents Museum heeft intensief samengewerkt met het Historisch Museum.der Pfalz  in Speyer (Duitsland) waar de tentoonstelling na Assen is te zien.

(foto's gemaakt in het museum)

Jonge meerkoeten

John Li A Fo

John Li A Fo is geboren in Suriname en woont vanaf 1983 in Frans Guyana.

 

In de jaren zestig van de vorige eeuw werkte hij als muzikant in verschillende Europese landen. Zijn kunstopleiding volgde hij aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en de Vrije Academie in Den Haag.

In 1979 vertrok John Li A Fo vanuit Nederland naar Suriname om er te gaan wonen en werken. De Surinaamse cultuur, de jungle en de mensen die daar wonen, zijn voor hem een grote inspiratiebron. De sterke verbondenheid die nog bestaat in zijn geboorteland tussen mens en cultuur probeert hij vast te leggen in zijn werk en hij wil laten zien hoeveel kracht en wijsheid er in zijn  cultuur aanwezig is. 

Op zijn schilderijen zie je kleurrijke mensen, dieren en de natuur. Niet alleen maakt hij schilderijen ook grote muurschilderingen, gouaches, sculpturen en zeefdrukken behoren tot zijn oeuvre.

In Frans Guyana heeft hij, net als in Suriname, dezelfde natuurlijke omgeving die hem voedt hem om zijn ervaringen weer te geven en te uiten.

Deze kunstenaar probeert de kijker deelgenoot te maken van zijn mythische roots, door de figuren enigszins op primitieve wijze uit te beelden.

Na de decembermoorden in 1982 vertrok John Li A Fo uit Suriname om zich te vestigen in het buurland Frans Guyana, regelmatig kwam hij nog naar naar Den Haag om er een tijd te werken.  

Tot  2008 had de kunstenaar hier een atelier waar hij meestal drie maanden per jaar werkte. 

Nederland heeft altijd veel belangstelling gehad voor zijn werk, hij heeft verschillende exposities gehad in Suriname en Nederland bv in het Stedelijk Museum te Amsterdam. 

(gezien in De Toonladder in Almere)

De Grutto

De grutto is dé vogel van Nederland. Toch heeft de grutto het niet zo heel erg goed gehad in ons land, veertig jaar geleden was het aantal van deze vogels met twee-derde gedaald.

Tegenwoordig is het wel iets positiever gesteld met de grutto in ons land. Er zijn steeds meer enthousiaste boeren die rekening houden met de weidevogels en hun leefomgeving.

De bioloog Albert Beintema, dé weidevogeldeskundige, heeft een prachtig boek gemaakt over de grutto. De auteur heeft jaren getwijfeld of hij wel een boek moest maken, hij wilde namelijk absoluut niet dat het een saai boek zou worden. Een saai boek is het zeker niet, hij schrijft levendig over de weidevogel en de onderzoeken die hij heeft gedaan, en je krijgt een kijkje in de keuken van zijn voorgangers en opvolgers. 
Albert Beintema schrijft niet alleen over het leven van de vogels en de onderzoeken die hij heeft gedaan, maar ook zijn persoonlijke ervaringen die hij had tijdens zijn vele reizen om de grutto's te volgen naar Zuid-Frankrijk en West-Afrika komen aan bod.

Albert Beintema laat je genieten van de prachtige contacten die hij onderweg heeft gehad. Eén van de vele verhalen gaat over zijn ontmoeting met een stamhoofd. Een grutto, voorzien van een zender,  was bij het stamhoofd in de kookpot terecht gekomen en Beintema moest onderhandelen over het terug krijgen van de nog werkende zender. 

De grutto is de koning onder de weidevogels, maar wel van een krimpend vorstendom. Beintema kan als geen ander het mysterieuze leven van deze koning beschrijven. "De Grutto" is een boek dat je met plezier leest, er gaat een hele "gruttowereld" voor je open en het boek is  prachtige geïllustreerd door Elwin van der Kolk.

Verkrijgbaar bij www.vogelbeschermingshop.nl en de boekhandel.

Kikkerpoeltjes

Veel poel, weinig kikker.