broche van strass |
Een goed alternatief is glas, maar het verschil tussen glas en een diamant is duidelijk te zien.
Georg Friedrich Strass (1701-1773), een glasfabrikant uit Straatsburg, bracht een glassoort op de markt, dat erg veel leek op diamant. Hij zag het als een uitdaging om een goed gelijkende edelsteen van glas te maken en het lukte hem na veel experimenten.
Hij voegde aan de glaspasta verschillende stoffen toe waaronder lood. Zo ontwikkelde hij een kleurloos glas, dat na bewerking nauwelijks
van diamant was te onderscheiden. Het resultaat was verbluffend, vooral
omdat het glas ook nog eens goed facet geslepen kon worden. De schittering
werd nog extra verhoogd door de gekleurde- of zilverfolie dat achter het
strass-steentje werd geplaatst. Van deze folie was niets te zien omdat in die
tijd de meeste zettingen van sieraden gesloten waren.
Later werden de stenen aan de achterkant voorzien van een laagje kwik, dat zich net als bij spiegels vasthecht door verdamping.
gesloten achterkant |
Later werden de stenen aan de achterkant voorzien van een laagje kwik, dat zich net als bij spiegels vasthecht door verdamping.
tiara van strass |
Na het slijpen van
het glas had je een steen die dicht in de buurt kwam van een briljant. De namaak diamanten van Georg F. Strass bleven
niet onopgemerkt en werden een groot succes.
In Parijs waren er meer dan 300 juweliers die deze imitaties verkochten.
In Parijs waren er meer dan 300 juweliers die deze imitaties verkochten.
De
strass-stenen kwamen in die tijd in de meeste
Europese landen in de mode en veel mensen van koninklijke huize lieten hun
sieraden van strass maken, maar ook de sieraden met edelstenen die ze al in hun bezit hadden, lieten ze namaken van strass-stenen. Op die manier konden ze hun kostbare juwelen met edelstenen in de kluis laten en de strassjuwelen gaan dragen.
Georg F. Strass
verhuisde in 1724 naar Parijs en in 1730 opende hij daar zijn eigen
glasfabriek. In 1734 was de vraag naar de strass-stenen zo groot, en was hij zo beroemd, dat hij zich
"Juwelier des Konings" mocht noemen.
Aan het hof van Lodewijk XV waren de namaakdiamanten n.l. ook zeer geliefd.
Aan het hof van Lodewijk XV waren de namaakdiamanten n.l. ook zeer geliefd.
Door de enorme
populariteit ging het Georg F. Strass voor de wind en kon hij op 52 jarige
leeftijd gaan rentenieren.
De strass-stenen
waren niet alleen een succes tijdens het leven van Georg F. Strass. Tot op
de dag van vandaag zijn deze strass-stenen nog altijd geliefd. Niet alleen bij
vorstenhuizen maar ook voor de man en vrouw met een iets smallere beurs is het mogelijk
om deze strass-stenen te kopen.
De stenen van Strass
zijn een begrip en zeker niet meer weg te denken omdat ze nauwelijks zijn te
onderscheiden van echte diamanten en betaalbaarder zijn.
Als het om strass-stenen gaat kom je ook de naam
Rhinestone (Rijnsteen) wel tegen. Tegenwoordig worden de stenen van Georg
F. Strass nog altijd gemaakt in Gablonz (Tsjechië), Oostenrijk en Frankrijk.
Vaak zie je
strass-steentjes op tassen, shirtjes, zakken van spijkerbroeken en noem maar
op, in de meeste gevallen zijn dat weer imitaties van de imitatiediamanten van meneer G.F. Strass.