Graag wilde ik naar het Mondriaanhuis in Amersfoort maar het kwam
er steeds niet van. In december was het eindelijk zover en ik heb er erg genoten, alles
in het museum is een verrassing. Je loopt door het leven van Mondriaan en het
is het museum goed gelukt om het leven en werk van de kunstenaar op een
overzichtelijk en zeer aantrekkelijke manier tentoon te stellen. Ik ga er
zeker nog eens kijken en dan ook een beetje genieten van de mooie stad.
Maar wat ik helemaal fantastisch vond is dat het museum twee zalen
heeft gereserveerd voor het werk van de Nederlandse kunstenaar Herman Coppus.
Van deze kunstenaar is er werk te zien onder de titel “Reflectie”. Naast de vele papierreliëfs
zijn er sculpturen van brons en glas te zien. Coppus laat je kennis maken met ritme in
kleur- en lichtwerking. Het werk van deze kunstenaar is geheel autonoom, zijn
inspiratiebron is vooral het Constructivisme en Geometrische Abstractie.
Herman Coppus is geboren in 1955 in Horst en heeft de
docentenopleiding gevolgd aan de Academie Beeldende Kunsten Maastricht. Na zijn
opleiding is hij aan de slag gegaan als docent en heeft zich naast het lesgeven
ontwikkeld tot beeldend kunstenaar. Hij werkt met verschillende materialen
zoals papier, glas en brons waarbij de kunstenaar zich niet beperkt voelt, hij
gaat totaal zijn eigen gang. Hij realiseert niet alleen objecten voor binnen maar ook staan er monumentale sculpturen in de buitenruimte.
De vormen zijn veelal geometrisch, zich herhalend in vierkanten en
rechthoeken. De strakke vormen die ontstaan laten je versteld staan als je het
object van verschillende kanten bekijkt, je ondergaat de veranderende kleur en
de lichtspeling, je gaat mee in het ritme.
Was Coppus de eerste jaren van zijn kunstenaarschap vooral te
vinden op kunstmanifestaties en galeries dan kom je hem de laatste 5 jaar
steeds meer “buiten” tegen. Er zijn exposities geweest in Nederland en België en voor 2019 staan er nog verschillende op het programma. Op dit moment is zijn werk o.a. nog te zien tot 3 maart 2019 in Denemarken.
Coppus heeft zijn atelier in de woonkamer van zijn huis in
Ravenstein, een kleine stad in Noord Brabant. Hij werkt dagelijks aan zijn
reliëfs met een precisie en perfectie waarbij hij het geduld van een engel aan de
dag legt. In zijn woonkamer, omgeven door zijn eigen kunst, komen de
prachtigste kunstwerken tot stand.
Zijn glassculpturen bestaan vaak uit los op elkaar liggende stroken van gebruikt glas. Bij een dergelijk object worden alleen de bovenste stroken vast gelijmd, hij creëert op deze manier transparant en veelal groot werk.
Zijn glassculpturen bestaan vaak uit los op elkaar liggende stroken van gebruikt glas. Bij een dergelijk object worden alleen de bovenste stroken vast gelijmd, hij creëert op deze manier transparant en veelal groot werk.
Naar een titel bij het werk hoef je niet te zoeken, de kunstwerken
hebben geen naam. Ik heb begrepen dat Coppus dat al gauw pretentieus vindt
en hij houdt er helemaal niet van als er over zijn werk wordt getheoretiseerd.
Herman Coppus is een gedreven kunstenaar, hij heeft een enorme werklust dat
zich vertaald in de vele indrukwekkende kunstwerken. Tijdens het werken aan een
object komen de nieuwe ideeën al weer boven borrelen voor het volgende
kunstwerk. De restanten van eerdere kunstwerken gebruikt hij vaak weer voor het volgende object.
Eigenlijk moet iedereen zijn werk bekijken en in zich opnemen. Ik
was behoorlijk onder de indruk en vergat daardoor om foto’s te maken in het
museum. Maar gelukkig heeft de kunstenaar mij
toestemming gegeven om de foto’s van zijn site te gebruiken voor mijn blog. Ik
ben hem daar zeer erkentelijk voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten