Vroeg weg

Het was gisteren weer een prachtige dag dus even voor de drukte aan de natuur in. Waterflesje gevuld, appeltje gewassen, fototoestel en de verrekijker in de fietstas en wij waren er klaar voor. 

Fietsen langs de Lepelaarplassen is meestal rustig, weinig fietsers en de mensen die ook van dit mooie stukje natuur genieten houden rekening met de andere genieters. Hier en daar staat een bankje en wij weten waar ze staan dus op een gegeven moment konden we genieten op ons favoriet bankje met uitzicht op de plassen. Er was weer veel te zien want de zilverreigers en lepelaars hebben hier hun broedgebied. Wat is er dan mooier om met je verrekijker het doen en laten van alles dat er leeft in de plassen te bespieden? Maar helaas, ik dacht dat ik de verrekijker in de fietstas had gedaan maar hij lag waarschijnlijk nog in de fietsenberging. Geen probleem, ik had mijn fototoestel niet vergeten en ik kan met mijn toestel behoorlijk inzoomen. Na een paar foto’s was het tijd om een appeltje te eten en een slok water te nemen en ondertussen genieten met half dichte ogen van het geluid, vooral de kikkers, die kunnen er wat van. Op het moment dat ik mijn appel doormidden heb gesneden en ontdaan van het klokhuis zie ik mooie bloemen aan mijn voeten staan en die wil ik gelijk fotograferen. Door een onhandige manoeuvre viel de helft van mijn appel in het gras voor mijn voeten. Jammer, maar weer oppakken deed ik niet, er zullen ongetwijfeld wel beestjes zijn die er van gaan genieten. 

Ik heb nog wel een paar foto’s van de bloemen aan mijn voeten gemaakt en ook van de gevallen halve appel. Toen zag ik weer iets moois, een koppeltje ganzen die roerloos over het water stond te kijken, ook dat moest natuurlijk op de foto. Maar dan, de batterij van mijn fototoestel  was leeg en kon ik geen foto’s meer maken. 

We hebben nog een tijd gezeten en zijn daarna doorgefietst naar het natuurgebied Pampushout, waar we maar twee hardlopers tegen zijn gekomen.

Na twee uur waren we weer thuis en ik moet zeggen dat het een prachtige rit was, ook al kon ik niet naar vogels kijken met de verrekijker, ik maar een halve appel heb gegeten en geen foto’s in het Pampushout heb kunnen maken.

In de natuur zijn geeft mij rust en ik kom dan ook vol energie weer thuis.