zaterdag 23 september 2017

Hier alleen pinnen

Boodschappen doen is voor mij een noodzakelijk iets, ik beleef er geen plezier aan en laat daarom mijn boodschappen thuis bezorgen, ik heb de online supermarkt Picnic ontdekt.
Zo af en toe moet ik toch de gang naar de buurtsuper maken omdat ik iets ben vergeten te bestellen. Deze week moest ik er weer eens aan geloven en ging daarom met tas en portemonnee richting winkel. Ik weet ondertussen wel waar de artikelen liggen die ik nodig heb en ik ben dan ook in een mum van tijd bij de kassa. Omdat ik meestal met de pinpas betaal maakt het niet uit bij welke kassa ik ga staan. Klanten die cash betalen moeten opletten of ze in de juiste rij staan.
Ik stond als derde bij de pinkassa, als tweede een vriendelijke mevrouw en als eerste een oudere mevrouw met een rollator.  Ze had haar boodschappen al op de band gelegd. Op het moment dat de kassière het af te rekenen bedrag noemde pakte mevrouw haar portemonnee en begon het bedrag uit te tellen in haar hand. “Dit is een pinkassa, u kunt hier niet met geld betalen” zegt de kassière. Verschrikt keek de mevrouw van haar hand naar de kassière en van de kassière weer naar haar hand met daarin het gepaste geldbedrag. Ze wist even niets te zeggen en keek een beetje hulpeloos naar de kassajuffrouw. De kassajuffrouw, Diana stond er op haar jasje, verblikte of verbloosde niet en bleef wachten. 
Ondertussen bedacht ik dat we de boodschappen maar snel naar een andere kassa moesten brengen zodat mevrouw kon betalen. Ik zag aan de mevrouw voor mij dat zij ook nadacht over een oplossing en ze had een idee, ze zegt tegen de mevrouw: “Als u mij nu uw geld geeft, dan betaal ik uw boodschappen met mijn pinpas en is het probleem opgelost”. De mevrouw was er even stil van, net als wij allemaal in de ondertussen langer geworden rij. Er kwam een brede glimlach op het gezicht van mevrouw en ze was duidelijk opgelucht. Ik merkte dat de hele rij wachtenden glimlachte en opgelucht de handelingen gadesloeg, behalve Diana, zij deed net of zij er helemaal niets mee te maken had.
Ik vond het geweldig om iets, dat toch even een groot probleem leek, zo eenvoudig en snel werd opgelost. Een dergelijk kleine belevenis maakt mijn dag goed met een extra zonnetje . Of Diana haar dag ook een extra zonnetje kreeg vraag ik mij af. Waarschijnlijk komt dit "probleempje" meerdere keren per dag voor bij de kassa en wordt het zonder toestanden opgelost.

4 opmerkingen:

  1. Het is ook een raar concept, zo'n pinkassa. Logisch dat dat verwarrend is. Zelf doe ik de meeste boodschappen bij een winkel om de hoek, biologisch en verpakkingsarm. De eigenaren kennen we bij naam en we komen altijd wel een bekende tegen. Het lijkt net een dorpswinkel. Dan nog even langs de groentewinkel en tot slot een paar dingen in de supermarkt, maar daar zijn we gelukkig snel weer weg. Ik begrijp het helemaal dat je voor Picnic kiest als je moet kiezen tussen supermarkt en thuisbezorgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat grappig om nog op een "dorpse" manier boodschappen te kunnen doen. Je bent wel een hoop tijd kwijt maar dat vind jij waarschijnlijk geen probleem.
    Groetjes.
    Anne

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Reacties
    1. Ik vond het zo mooi dat de klanten in de rij mee dachten over een oplossing en dat de oplossing die werd gevonden zo'n goed gevoel gaf bij de meedenkers en de betreffende oude dame.
      Groetjes.
      Anne

      Verwijderen