Peter Carl Fabergé (4)

Renaissance-ei

Het Renaissance-ei is ook een ei waar iets bijzonders mee is. Het ei is gemaakt uit één stuk doorschijnend zeer zuiver agaat zonder aders of insluitsels.

Het ontwerp wijkt af van de andere eieren omdat het niet met de punt naar boven wijst. Het is op deze manier eigenlijk meer een doos geworden.

Dit was in1894 het paascadeau van tsaar Alexander III aan zijn vrouw Maria Fjodorovna.

De basis waar het ei op is gemonteerd is van goud, versierd met lotusbloemen en papyrusbladeren van transparant emaille in groen en rood. 

De randen van de beide helften zijn eveneens van goud en daartussen een rode emaille band. Aan de uiteinden bevinden zich gouden leeuwenkoppen met een draaibare ring in de bek.

Kijk je naar de bovenste helft, dan zie je een netwerk van goud, versierd met bloemetjes van robijnen en de blaadjes zijn uit diamant gesneden. Daar bovenop staat het jaartal 1894, ook van diamantjes.

Maar nu het bijzondere. Bij elk ei komt er een verrassing tevoorschijn als je het openmaakt. Maar niet bij dit ei, de verrassing  is, dat het een leeg ei is. Men heeft lange tijd aangenomen dat er een snoer parels in heeft gelegen, omdat er op de factuur voor dit ei, parels staan vermeld. Het ei zelf bevat geen parels, dus zo onlogisch was het niet om te denken dat de verrassing een snoer parels moest zijn. Enkele mensen houden zich er nog steeds mee bezig en doen onderzoek naar de verdwenen verrassing. Er zijn veel verhalen over de verdwenen inhoud.

De Amerikaanse uitgever, kunstkenner en verzamelaar, Christopher Forbes, heeft een theorie over het ei, en zijn idee hierover kon wel eens het antwoord zijn op het lege ei. Er zijn uiteraard veel kunstkenners, en ook niet kunstkenners, die er anders over denken.

Het gaat over het Verrijzenis-ei. Dit ei is gemaakt van goud, kristal, diamanten, emaille en parels. De theorie van Forbes is dat het Verrijzenis-ei precies past binnen in het Renaissance-ei. De stijl en ook de kleur is vrijwel gelijk aan het Renaissance-ei en deze twee eieren zijn in 1902 op een tentoonstelling samen in een vitrine geplaatst. Daarbij komt nog dat het Verrijzenis-ei geen inventarisnummer heeft, hij zou daarom heel goed een onderdeel van het renaissance-ei kunnen zijn.

De Fabergé-eieren zijn en blijven het onderwerp van gesprek. 

Wil je meer weten over de tsarenfamilie, kijk dan even bij

www.bettinaschrijft.blogspot.com

(De hierbij geplaatste foto's zijn niet uit mijn eigen collectie. Mocht er iemand aanspraak op maken dan hoor ik dat graag en zal ik ze verwijderen als dat nodig is.)