De Claddagh-ring is
genoemd naar- en afkomstig uit het kleine dorpje Claddagh in Ierland.
Er zijn zeker al 300 jaar verschillende verhalen in omloop over het ontstaan
van deze ring.
De ring is het
symbool van trouw in de liefde, vriendschap en loyaliteit. Het bestaat uit
drie symbolen, een hart, een kroon en twee handen die het hart omvatten. Het
hart staat voor de liefde, de kroon voor loyaliteit en de handen voor
vriendschap.
De ring brengt geluk maar alleen als je de ring hebt gekregen.
De ring brengt geluk maar alleen als je de ring hebt gekregen.
De eerste ring komt
naar alle waarschijnlijkheid uit het plaatsje Claddagh, waar alle mannen
vissers waren. De vissers hadden dit
teken op de zeilen van hun vissersboten geschilderd en later droegen ze een ring met dit symbool. Zo konden de vissers van Claddagh altijd hun
plaatsgenoten herkennen. Vreemdelingen en vijanden, dus de mensen zonder de
ring, werden verjaagd of erger.
Claddagh was een
gesloten gemeenschap en ze werden streng geregeerd door de "King".
Deze King maakte
gebruik van oude en strenge wetten, alle mannen moesten visser zijn, een ander
beroep werd niet getolereerd en was ten strengste verboden. In deze harde, op
zichzelf staande gemeenschap zou de Claddagh-ring zijn ontstaan.
Er is een verhaal
dat de ring met z'n symbolen ontstaan zou zijn uit de Keltische mythologie. Het
hart zou staan voor de "mensheid",
de linkerhand staat voor Anu, de
moedergodin en de rechterhand voor Dagda,
de oppergod. De kroon zou staan voor de mythologische figuur Beathauile. De mensheid, het hart zou worden beschermd door de goden.
Ook mooi is het
verhaal over de persoon die de eerste ring gemaakt zou hebben. Richard Joyce
was een zeeman uit Claddagh, erg verliefd op een meisje uit zijn dorp en ze
hadden trouwplannen. Het schip waarop hij was uitgevaren werd overvallen op de
Middellandse-Zee door piraten uit Algerije. Richard werd gevangen genomen en
als slaaf verkocht aan een goudsmid in Algerije. Tijdens zijn gevangenschap leerde hij het vak van goudsmid, maar bleef ondertussen denken aan zijn geliefde in
Claddagh.
Willem III sluit in
1689 een akkoord met de Moren, waarin de
bepaling is opgenomen dat alle slaven moeten worden vrijgelaten. Richard was
ondertussen een goed vakman geworden en onmisbaar voor de goudsmid waar hij in dienst was. Hij wilde Richard dan ook niet kwijt. Hij bood hem daarom zijn dochter aan als
echtgenote en de helft van zijn bezit. Het was een mooi aanbod maar Richard
koos er voor om terug te keren naar Claggagh en te trouwen met het meisje dat
hij lief had. Het meisje had trouw op hem gewacht en Richard kon zijn geluk dan ook niet op en maakte voor haar een ring. Dat zou de ring zijn die wij kennen als
de Claddagh-ring, een hart met een kroon omvat door twee handen.
Ook de christelijke
kerk kent de ring en heeft er een symbolische betekenis aan gegeven. De handen
zouden staan voor Jezus en de Heilige Geest, en het hart met de kroon zou staan
voor God.
De ring met zijn
symbolen is een bijzondere ring en moet ook op een speciale manier worden
gedragen.
De ring draag je aan
de rechter ringvinger,als je geen relatie hebt met de punt van het hart naar
de nagel. Als je verliefd bent draag je ring ook aan de rechter ringvinger maar
dan met de punt van het hart naar de pols.
De ring wordt aan de
linker ringvinger gedragen met de punt naar de nagel als je verloofd bent en
ben je getrouwd dan draag je de ring ook aan de linker ringvinger maar dn met
de punt van het hart naar de pols.
Er zijn nog meer
verhalen in de omloop over het ontstaan van de Claddagh-ring, de één nog mooier
dan de ander.
Wauw, mooi om zo een aantal meer verhalen te lezen over deze ring, ik heb er zelf nammelijk ook een ^^
BeantwoordenVerwijderenHallo Marit, Bedankt voor je reactie. Het blijft altijd leuk en interessant om over verschillende zaken te lezen en te schrijven. Je zult je ring denk ik met veel plezier dragen.Groetjes. Anne
BeantwoordenVerwijderen