Farah Diba en de kroonjuwelen van Iran (1)

Bijna iedereen heeft er wel iets over gehoord of gelezen, het sprookjeshuwelijk, zeker de mensen die geboren zijn halverwege de vorige eeuw.
Het romantische verhaal van de knappe Mohammed Reza Pahlawi en de mooie studente Farah Diba.
Mohammed Reza (1919-1980)was de oudste zoon van Sjah-an-Sjah, koning der koningen van Perzië. Deze sjah was kolonel en liet zich in 1926 door het parlement kronen en nam de naam Pahlawi aan. Hij werd opgevolgd door zijn zoon in 1941.
Farah Diba (1938-) was de dochter van een legerkapitein in Perzië en studeerde tijdens hun ontmoeting aan de Sorbonne in Parijs.

Toen zij aan elkaar werden voorgesteld in Parijs, de sjah was toen al twee keer getrouwd geweest en weer gescheiden omdat er geen mannelijke troonopvolger werd geboren, was op zoek naar een nieuwe echtgenote en hoopte met zijn nieuwe vrouw de felbegeerde zoon en troonopvolger te krijgen.
Er werden verschillende ontmoetingen geregeld en zo kwam het min of meer tot een gearrangeerd huwelijk.
De sjah deed zijn huwelijksaanzoek aan Farah Diba op 14 oktober 1959 en de huwelijksvoltrekking vond plaats in datzelfde jaar op 21 december.

Farah droeg op haar huwelijksdag een diadeem die behoorde tot de kroonjuwelen van Iran. 
De kroonjuwelen zijn eigendom van de staat en verlaten maar zelden de centrale bank van Teheran. 
Er moet altijd goedkeuring voor worden gegeven door verschillende instanties, waaronder de eerste minister.

Niet alleen deze diadeem behoort tot de kroonjuwelen, in de kelders van de Centrale Bank bevindt zich een enorme hoeveelheid, van onschatbare waarde, aan smaragden. Er zijn series bij van 300 kt (karaat). De meeste stenen zijn prachtig geslepen maar er is ook een grote hoeveelheid ruwe edelstenen aanwezig van hoge kwaliteit .

In de Centrale Bank wordt ook de Pahlavikroon bewaard. Deze kroon is gemaakt in 1924 en bij deze kroon hoort de keizerlijke gordel, beide voorzien van smaragden.
En de beroemde Pauwentroon, ook rijkelijk bezet met smaragden en andere edelstenen, behoort tot de kroonjuwelen. In totaal zijn er 26.733 edelstenen in de troon verwerkt.

De diadeem werd pas op de dag van het huwelijk gebracht naar het paleis waar Farah verbleef. Farah moest de diadeem de hele dag dragen en dat viel niet mee, las ik in haar autobiografie, ze moest er mee lopen, zitten, trap lopen, eten, converseren en lachen, en dat vroeg veel van haar evenwichtskunst. Haar kapsters zijn drie uur bezig geweest om de diadeem op haar hoofd vast te maken en wel op zo'n manier dat zowel het kapsel als de diadeem de hele dag goed bleven zitten. 

Op de bruidsjapon van Farah Diba waren Perzische motieven van zilverdraad geborduurd  en gedecoreerd met strass-steentjes en parels, de parels zijn namaak zegt ze in haar autobiografie.
De japon is ontworpen door het modehuis Dior in Parijs en door de couturier is in de zoom een stukje blauw aangebracht in de hoop dat het zou helpen om de sjah de zoon te geven waar hij naar verlangde.

De wens van de sjah ging in vervulling, ze kregen twee zoons en twee dochters.  

(wordt vervolgd)