cire perdue-methode |
Verloren was-methode is de
meest gebruikt benaming en het is precies zoals je het zegt, het originele
model gaat verloren.
Het is al een oude techniek, zo'n 5000 jaar geleden werd deze methode al gebruikt voor sieraden en kunstvoorwerpen. Het proces is tot op de dag van vandaag min of meer gelijk gebleven.
Het is al een oude techniek, zo'n 5000 jaar geleden werd deze methode al gebruikt voor sieraden en kunstvoorwerpen. Het proces is tot op de dag van vandaag min of meer gelijk gebleven.
Om met deze techniek
een voorwerp te maken wordt er een model gemaakt van was. Om het wasmodel wordt
een laag klei aangebracht en daarna verhit. Bij het verharden van de klei smelt de was
weg. De op deze wijze verkregen gietvorm wordt gevuld met gesmolten metaal, edelmetaal,
vloeibaar gips of glas.
Na het verhardingsproces wordt de klei verwijderd en blijft het object over.
Na het verhardingsproces wordt de klei verwijderd en blijft het object over.
moderne cire perdue-methode |
Archeologen hebben
in India voorwerpen gevonden uit ongeveer 3500 v.Chr., vooral bronzen beeldjes
zoals een stier, een buffel en een hond.
De "verloren was-methode" is in oude Indiase literatuur goed
gedocumenteerd. Bv in Vishnusamhita, een bijlage van de Vishnu Purana vind je een beschrijving van de werkwijze bij bovengenoemde
techniek.
cire perdue uit India (tt) |
Tegenwoordig wordt deze methode ook gebruikt in de industrie.
vaas van Lalique volgens de cire perdue-methode |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten