Venetië (3)

Gilde van de goudsmeden

Venetië streefde er door de eeuwen heen altijd naar om hoge kwaliteit en exclusieve producten te leveren, het gaf de stad aanzien en bracht welvaart. In het begin waren veel producten vooral voor de handel, de Venetianen zelf leefden lange tijd nogal eenvoudig.

In de 14e eeuw wilden ook de Venetianen weelderiger leven en zij gingen zich al gauw te buiten aan luxe goederen, zelfs zo erg dat er wetgeving kwam om de buitensporigheid te beperken. Er werd daarom een aparte magistratuur in het leven geroepen, die van "Pracht en Praal" (alle pompe).

In de 16e eeuw was de hang naar overmatige luxe niet meer tegen te houden en werd deze buitensporigheid min of meer normaal.

Een reiziger uit die tijd schreef tijdens zijn verblijf in Venetië over de kamer waar hij sliep. De inrichting van deze kamer had 24.000 gouden dukaten gekost, dat komt neer op ongeveer 2 miljoen euro. Zijn kamer had een verguld plafond, een vloer van albast, de kussens waren versierd met edelstenen en parels en hij sliep tussen laken met patronen van ingeweven zilverdraad.

In 1476 kwam er echt een "verbod" op dergelijke buitensporige rijkdom, er mochten  niet meer dan 150 gouden dukaten worden uitgegeven om een slaapkamer in te richten.

Op schilderstukken uit die tijd kun je zien dat het niet alleen binnenshuis zeer lux was maar ook de buitenmuren van de gebouwen waren opgetrokken uit veelkleurig marmer, ingelegd met edelstenen en bladgoud.

De binnenruimten van de paleizen en kerken werden versierd met fresco's en kantachtig stucwerk.

Gilde van de roeispaanmakers

In de paleizen waren de meubelstukken verguld en geëmailleerd, de wanden waren bespannen met damast en fluweel en daarop hingen enorme spiegels.
De vloeren waren veerkrachtig en de kamers werden verwarmd door middel van prachtige grote open haarden van gebeeldhouwd marmer. Aan de plafonds hingen grote kroonluchters van gekleurd glas, dit alles gaf een schitterend effect veroorzaakt door de vele spiegels en de open haarden. Eén en al pracht en praal.

Nog waren de Venetianen niet tevreden, ze wilden nog meer en nog groter. De meubels werden zo groot dat ze meer decoratief waren dan praktisch. Zelfs hun kleding pasten de Venetianen aan, ze moesten natuurlijk wel in hun interieur passen. De kleding die ze droegen was gemaakt van prachtige geweven en geverfde stoffen, versierd met borduursel van goud- en zilverdraad, kant en soms nog extra versierd met edelmetaal en verguld beslag. Door het vele ijzerdraad en de baleinen die in deze kleding was verwerkt was het noodzakelijk om stoelen te maken waar de mensen, met hun zware kleding, goed in konden zitten.

De wetten van de magistraat voor "Pracht en Praal", konden de hang naar luxe nog steeds niet in de hand houden. Deze luxe bleef bestaan en werd beroemd over de hele wereld, we kennen nu nog de begrippen Venetiaansrood van de verf, de Venetiaanse steek bij het borduurwerk en façon de Venise van het glaswerk.

wapen van de republiek Venetië

Venetië is een fascinerende stad, een stad als geen ander en zeker de moeite waard om één of meerdere keren te bezoeken.