Een vrije dag

Mijn ouders zijn allebei overleden maar de herinneringen aan hen komen regelmatig naar boven. Mijn vader en moeder hebben samen, met de nodige ups en downs wat betreft hun gezondheid, nog redelijk lang zelfstandig kunnen wonen Zo heel erg zelfstandig waren ze niet meer, maar door alle hulp die ze kregen konden ze het nog lang samen redden. 

Twee keer per week hadden ze huishoudelijke hulp, dagelijks kwam Tafeltje Dekje langs, de kapper, de pedicure, de apotheek en de mevrouw van de thuiszorg voor een praatje kwamen regelmatig langs. Soms was er nog extra verzorging nodig en kwam de thuiszorg vaker langs, en de familie kwam vanzelfsprekend ook regelmatig op bezoek.

Al deze, toch wel noodzakelijke hulp, bracht veel aanloop met zich mee en daar hadden mijn ouders het dan ook druk mee. Elke dag hadden ze het druk, maar de donderdag was door het samenvallen van veel zaken een topdag.

Op zo'n donderdag zette mijn vader na het ontbijt gelijk een grote pot koffie en sneed alvast de koek voor alle aanloop.

Die dag kwam de mevrouw voor de huishoudelijke zaken al om 9 uur, een meneer of mevrouw van de thuiszorg kwam om te helpen met douchen en de verpleegkundige kwam ook die dag langs om de medicijnen voor de hele week klaar te zetten. Regelmatig kwam het voor dat er nog drie keer per dag iemand van de thuiszorg kwam om mijn moeder haar ogen te druppelen.

De wekelijkse boodschappen werden bezorgd op die dag en soms kwam ook de huisarts nog even langs. De koffiepot was ondertussen wel leeg en van de koek lagen er alleen nog een paar kruimels.

Ik ben wel eens op een donderdag bij mijn ouders geweest en ik moet zeggen dat het een vermoeiend dagje was. Ik bleef op zo'n dag heen en weer lopen van mijn stoel naar de intercom in de keuken en van de intercom naar de voordeur. Dat mijn ouders het daar erg druk mee hadden en ook moe van werden, kon ik goed begrijpen.

Maar na deze drukke donderdag kwam de vrijdag. Dat was de dag dat mijn ouders een vrije dag hadden. Na het ontbijt tuttelde mijn moeder wat langer in de badkamer rond, ze deed mooie kleren aan en ze lakte haar nagels. Mijn vader haalde de krant van beneden en zette koffie en sneed de rest van de koek aan. Ze genoten ervan om samen rustig te zitten, hun koffie te drinken en ondertussen de krant lezen. Dat kon ook, want het was hun vrije dag, gisteren was alles immers geregeld.

Dan ging toch de bel. Mijn moeder liep dan naar de intercom, en hoorde de vrolijke stem van de mevrouw van de thuiszorg: "Goedemorgen mevrouw, ik kom langs om uw ogen te druppelen".

Als mijn moeder dan naar de voordeur liep, mopperde ze:
“Zelfs op mijn vrije dag kunnen ze me nog niet met rust laten”.

                                                            Anne