Zilver en Tibetaans zilver

Zilver werd al voor het begin van onze jaartelling gebruikt voor versiering en als betaalmiddel. Uit opgravingen blijkt dat er al 4000 – 3500 v.Chr. zilver werd gescheiden van lood op eilanden in de Egeïsche Zee en Anatolië. Vaak werd zilver geassocieerd met de maan, de zee en verschillende goden.

zilvermijn

In het begin dacht men dat het metaal kwik een soort zilver was. 
Dat blijkt nog uit de naam die kwik heeft zoals quicksilver in het Engels of kwikzilver in het Nederlands. Veel later bleek het om twee verschillende elementen te gaan. In de alchemie werd voor zilver het symbool van een halve maan gebruikt en alchemisten noemden het Luna. 

De naam zilver komt van het Oudhoogduits “silabar”, van de Germaanse wortel “silubra”. In het Latijn heet zilver “argentum”, waar zilver in het periodiek systeem het symbool Ag heeft.

Tibetaans zilver

Ketting waarin kralen van
Tibetaans zilver zijn verwerkt.

Tibetaans zilver, wordt voornamelijk gebruikt voor het maken van sieraden. Het is een legering van koper, nikkel of zink en een klein percentage zuivere zilver. 
Vroeger was dat 30%, tegenwoordig is dat een stuk minder.

Het is gemaakt volgens de traditionele Tibetaanse technologie, en is donkerder dan Sterlingzilver. Tibetaans zilver leent zich goed voor het maken van sieraden omdat er in dat zilver gemakkelijk motiefjes gemaakt kunnen worden.

Tibetaans zilver voldoet zeker niet aan de eisen van Sterlingzilver, Sterlingzilver bevat minimaal 92.5% zilver.

Het nikkelgehalte is tegenwoordig behoorlijk verminderd of zelfs afwezig, omdat veel mensen allergisch zijn voor nikkel.